У 1616 годзе біскуп луцкі Павал Валуцкі запрасіў у Берасьце езуітаў, якія заснавалі тут місію. У 1618 годзе езуітаў паўторна запрасіў у места біскуп А. Ліпскі. У 1622 годзе асноўныя унёскіўнёскі на пабудову касьцёла падалі К. Газьдзельскі і А. Пяцігорская (фальварак Адамкаў[[Адамкова]] і сто злотых, адпаведна)<ref>{{Літаратура/Кляштары ўсходняй і заходняй традыцыяў|к}} С. 336.</ref>. 17 чэрвеня 1623 году канцлер [[Леў Сапега]] перадаў на заснаваньне калегіюму маёнтак [[Дзераўная|Дзераўную]] зь вёскамі Мальткамі і Менявежам, а 17 чэрвеня 1650 году — фальварак і вёску Паніквы. У 1619 годзе ў Берасьці ўтварыласястворана езуіцкая рэзыдэнцыя, пры якой існавала школа. У 1623 годзе на рагу Рынку і Кавальскай вуліцы збудавалі драўляную капліцу на сродкі, ахвяраваныя канцлерам Львом Сапегам. Каля 1630 году пры рэзыдэнцыі пачала працаваць музычная бурса.
У 1633 годзе рэзыдэнцыюезуіты пераўтварылі рэзыдэнцыю ў калегіюм. У 1635 годзе былі закладзеныя падмуркі пад новы, мураваны касьцёл, будаўніцтва якога, аднак, ішло вельмі павольна. Толькі ў 1653—1659 гадох, дзякуючы фундацыі Казімера Леана Сапегі, будаваньне мураванага касьцёлу пайшло хутчэй, а таксама пачалося будаўніцтва калегіюму. У [[Вайна 1654—1667 гадоў|вайну Маскоўскай дзяржавы з Рэччу Паспалітай]] (1654—1667) у 1660 годзе маскоўскія захопнікі спалілі збудаваны незадоўгаза год да гэтага касьцёл езуітаў. З 1676 году пры калегіюме пачала фармавацца бібліятэка, з канца XVII ст. працаваў тэатар. У 1683—1692 гадох касьцёл адбудавалі. У 1692—1702 гадох інтэр’ер касьцёлкасьцёлу упрыгожыліўпрыгожылі размалёўкаміросьпісамі. З пачатупачатку XVIII ст. да 1755 году вялося будаваньне мураванага калегіюму. Каля 1727 году побач з касьцёлам збудавалі вежу-званіцу. У 1772—1773 навучальны год у калегіюме было 28 выкладаньнікаў. Па скасаваньні ордэна (1773 год) будынкі перадалі базылянам<ref>Грынявецкі В. Берасцейскі езуіцкі калегіум // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 318.</ref>.
