Бабёр: розьніца паміж вэрсіямі

У мінулым зьяўляўся важкім аб’ектам паляваньня. Косткі бабра знойдзеныя пры раскопках гарадзішчаў 6—12 стагодзьдзяў. Вядомыя граматы 14—16 стагодзьдзяў, выдадзеныя манастырам і прыватным асобам на ўгодзьдзі з [[Гоны бабровыя|бабровымі гонамі]] (месцамі адлову баброў) каля [[Полацак|Полацку]], [[Маладэчна]], [[Слуцак|Слуцку]]. У 16 стагодзьдзі [[Статуты ВКЛ|статутамі ВКЛ]] былі вызначаныя меры па ахове баброў. У 18 стагодзьдзі бабёр яшчэ быў распаўсюджаны на [[Прыпяць|Прыпяці]], [[Піна|Піне]], [[Бярэзіна|Бярэзіне]], [[Ясельда|Ясельдзе]], [[Сьвіслач (басэйн Дняпра)|Сьвіслачы]], да сярэдзіны 19 стагодзьдзя захаваўся толькі на [[Бярэзіна|Бярэзіне]] й паўднёвых прытоках [[Прыпяць|Прыпяці]], да пачатку 20 стагодзьдзя амаль цалкам зьнік (засталіся невялікія селішчы на [[Бярэзіна|Бярэзіне]], [[Сож]]ы й [[Нёман]]е). У [[1925]] годзе ў мэтах захаваньня і павелічэньня беларускай папуляцыі бабра быў створаны [[Бярэзінскі біясфэрны запаведнік|Бярэзінскі запаведнік]]. У [[1931]]—[[1932]]1931—1932 гадах было ўлічана 54 бабровыя «хатачкі», у [[1933]] — 95, у [[1947]] — 147.

Выключаны з [[Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь|Чырвонай кнігі Рэспублікі Беларусь]]<ref name="excluded">[http://www.interfax.by/node/1032189 В Беларуси придумали, как снизить численность бобров, не убивая их], ''interfax.by'' {{ref-ru}}</ref>. У [[Бабруйск]]у ў [[2006]] годзе быў пастаўлены помнік бабру. У [[2009]] г. у Беларусі налічвалася 62,9 тыс. рачных баброў.