Овэрблоў: розьніца паміж вэрсіямі
Новая старонка: '''Овэрблоў''' (ангел. ''over'' — пера, ''blow'' — выдых) — прыём гульні на [[Губны г... |
(Розьніцы няма)
|
Вэрсія ад 11:03, 18 траўня 2008
Овэрблоў (ангел. over — пера, blow — выдых) — прыём гульні на губным гармоніку, які дазваляе выняць ноты, недаступныя пры звычайных прыёмах гульні. Овэрдро з'яўляецца адным з выглядаў бэнда, гуляецца на выдыху і прыводзіць да падвышэньня вышыні гуку.
Оверблоў, як і овердро, з'яўляецца адным з овэрбэндаў, вынайдзенымі ў канцы 60-х гадоў Говардам Леві. Гэты тэрмін Говард Леві узяў у духавікоў, якія так звалі выманьне штучных нот, не прадугледжаных ладам інструмэнта.
Звычайны дыятанічаскі гармонік мае два язычка ў кожнай дзірцы — адзін з іх гучыць на ўдых, а другі — на выдых. Сутнасьць овэрблоў ў тым, што пры гульні на выдых язычок, які павінен гучаць на выдыху, блакуецца, замест яго вібруе язычок на ўдых гэтай жа адтуліны. Пры гэтым з'яўляецца магчымасьць здабываць ноты, недаступныя дыятанічаскаму гармоніку, што павялічвае яго дыяпазон да ўзроўня храматычнага.
Овэрблоў выконваецца праз 1-6 адтуліны, але найболей часта выкарыстоўваюцца 1-я, 4-я, 5-я, 6-я. Найболей простым лічыцца овэрблоў праз 6-ю адтуліну. Да недахопаў овэрблоў можна аднесьці хуткі знос язычкоў, нават у параўнаньні з бэндамі.
Овэрблоў вельмі складаны для выкананьня. Па-першае, не кожны гармонік прыстасаваны к выкананьню овэрблоў (хоць яго можна для гэтага падрыхтаваць). Па-другое, тэхнічны бок гэтага прыёму таксама вельмі няпросты. Не навучыўшыся выконваць бэнды на ўдыху і на выдыху, не варта спрабаваць асвойваць овэрблоў.