Брацлаўскае ваяводзтва: розьніца паміж вэрсіямі

|Парамэтар1 = [[1566]]—[[1795]]1566—1795

'''Брацлаўскае ваяводзтва'''{{Заўвага|{{мова-be-old|Воеводство Брацлавское|скарочана}}; {{мова-la|Palatinatus Braclaviensis|скарочана}}, {{мова-pl|Województwo bracławskie|скарочана}}}} — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікім Княстве Літоўскім]] (з [[1569]] року ў складзе [[Карона Каралеўства Польскага|Каралеўства Польскага]]). Сталіца — [[места]] [[Брацлаў]].

Утварылася паводле адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформы ([[1565]]—[[1566]]1565—1566) на ўсходняй палове Падольскай зямлі (Ніжняе [[Падольле]])<ref name="evkl"/>.

У [[1569]], згодна з умовамі [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]], апынулася пад уладай Каралеўства Польскага. У [[1598]] сталіцу ваяводзтва перанесьлі з Брацлава ў [[Віньніца|Віньніцу]].

У выніку [[другі падзел Рэчы Паспалітай|другога падзелу Рэчы Паспалітай]] ([[1793]]) тэрыторыя ваяводзтва апынулася ў складзе [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]].

Падзялялася на два паветы: Віньніцкі і Брацлаўскі (апошні сладаўся зь дзьвюх частак уласна Брацлаўскай i Зьвянігарадзкай). У канцы [[18 стагодзьдзе|XVIII ст.]] вылучыліся Набускі (цэнтар — Гранаў) і Зьвянігарадзкі паветы<ref name="evkl"/>.