Вялікае перасяленьне народаў: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д вікіфікацыя, артаграфія |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
||
Радок 3:
== Гісторыя ==
Традыцыйна пачатак Вялікага перасяленьня зьвязваюць зь міграцыямі, што выклікалі разгром гунамі аб’яднаньня Германарыха (каля 375), фінал у Заходняй Эўропе — з узьнікненьнем Франскай дзяржавы і падзеньнем шэрагу ўсходнегерманскіх каралеўстваў да сярэдзіны VI ст.; ва
=== Першы этап ===
Радок 13:
Другая частка, паміж 500-мі і 700-мі гадамі нашай эры, адзначылася славянскім засяленьнем [[Цэнтральная Эўропа|Цэнтральнай]] і [[Усходняя Эўропа|Ўсходняй]] Эўропы, асабліва [[Старажытная Нямеччына|Старажытнай Нямеччыны]]. Булгары, сёньня славянізаваны народ, якія прысутнічалі ў далёкаўсходняй Эўропе з II стагодзьдзя, заваявалі ўсходнюю балканскую тэрыторыю [[Бізантыя|Бізантыйскай імпэрыі]] ўжо ў VII стагодзьдзі. Лямбарды, германскі народ, асвоілі паўночную Італію, рэгіён, сёньня вядомы як [[Лямбардыя]].
На працягу раньніх бізантыйска-арабскіх войн і ў другой палове VII і ў пачатку VIII стагодзьдзяў, арабскія войскі спрабавалі ўварвацца ў Паўднёва-ўсходнюю Эўропу, праз [[Малая Азія|Малую Азію]], але ў выніку былі пераможаныя аб’яднанымі сіламі Бізантыі і [[Баўгарыя|Баўгарыі]] ў 717—718 гг. У выніку хазарска-арабскіх войн [[хазары]] спынілі арабскае пашырэньне ва Ўсходнюю Эўропу, папярок [[Каўказ]]у. У той самы час [[маўры]] (якія складалія з [[арабы|арабаў]] і [[бэрбэры|бэрбэраў]]) праз [[Гібралтар]] пранікаюць у Паўднёва-заходнюю Эўропу, заваёўваючы [[Пірэнэйскі паўвостраў]],
Пачынаючы з VIII па X ст., што звычайна ня лічыцца вялікім перасяленьнем, узьнікаюць новыя хвалі міграцыі народаў, спачатку [[вугры|вуграў]] (продкаў вугорцаў), а пазьней і [[цюрскія народы|цюрскіх народаў]].
|