Зборная Італіі па футболе: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
абнаўленьне зьвестак
Радок 7:
|Найбольш гульняў = [[Джанлюіджы Буфон]] (161)
|Найбольш пасьпяховы гулец = [[Люіджы Рыва]] (35)
|Першая гульня = {{Футбол Італія|няма}} 6:2 {{Футбол Францыя|няма}}<br />([[Мілян]], [[Італія]]; [[15 траўня]] [[1910]])
|Перамога = {{Футбол Італія|няма}} 9:0 {{Футбол ЗША|няма}}<br />([[Брэнтфард]], [[Ангельшчына]]; [[2 жніўня]] [[1948]])
|Параза = {{Футбол Вугоршчына|няма}} 7:1 {{Футбол Італія|няма}}<br />([[Будапэшт]], [[Вугоршчына]]; [[6 красавіка]] [[1924]])
|Удзелаў у ЧС = 18
|Першы ЧС = 1934
Радок 31:
 
== Стыль гульні ==
Італьянскі футбол традыцыйна лічыцца абарончым. Каманда гуляе на контратаках, пры гэтым як правіла не забіваючы шмат галоў, але і не прапускаючы. Італьянцы, вядучы ў ліку, кантралююць матч, прымушаючы суперніка расчыняць пазыцыі. Вароты зборнай абараняюць майстры высокай клясы. Абарончая [[тактыка]] італьянцаў [[1960-я|1960-х]] гадоў, званая «[[Катэнача]]», зьяўлялася прыкладам для перайманьня для шматлікіх камандаў. У цяперашні час яна ўжываецца рэдка, але калі зірнуць на малюнак гульні нацыянальнай каманды, можна ўбачыць карані гэтай сыстэмы. Занадта вялікае захапленьне абаронай часта прыводзіла каманду да правалаў на буйных першынствах. Аднак, у спалучэньні з бліскучым нападам, гульня ад абароны занесла Італію ў сьпісы наймацнейшых камандаў (другое месца пасьля [[Зборная Бразыліі па футболе|Бразыліі]] па дасягненьнях на чэмпіянатах сьвету).
 
Італьянцы лічацца дрэннымі выканаўцамі пэнальці. Пасьляматчавыя 11-мэтровыя каштавалі італьянцам паразы на чэмпіянатах сьвету 1990, 1994, 1998 гадоў. Аднак менавіта за кошт упэўнена прабітых пэнальці зборная змагла выйграць у 2006 году ў фінале чэмпіянату сьвету ў [[Зборная Францыі па футболе|Францыі]], пасьля таго, як матч завяршыўся нічыйным вынікам 1:1.