Юры Матулевіч: розьніца паміж вэрсіямі

'''Юры Баляслаў Матулевіч-Матулайціс''' (сапраўднае '''''ЮрыЮргіс Матулайціс'''''; {{мова-pl|Jerzy Bolesław Matulewicz-Matulaitis}}, {{мова-lt|Jurgis Matulevičius-Matulaitis}}; [[13 красавіка]] [[1871]], вёска [[Лугіне]], цяпер [[Летува]]-[[27 студзеня]] [[1927]], [[Коўна]]) – рымска-каталіцкі дзеяч [[Беларусь|Беларусі]], [[Летува|Летувы]] й [[Польшча|Польшчы]], блаславёны.

Паходзіў зь [[летувісы|летувіскае]] сям'і, быў малодшым з васьмі дзяцей. Вельмі рана страціў бацькоў, сіратой апекаваўся старэйшы брат. У [[1878]]-[[1881]] наведваў пачатковую школу ў [[Марыямпаль|Марыямпалі]], там жа скончыў гімназію. У [[1889]] пераехаў да свайго дзядзькі Яна Матулайціса ў [[Кельцы]] (Польшча), дзе той працаваў выкладчыкам замежных моў у Духоўнай сэмінарыі. [[1 кастрычніка]] [[1891]] паступіў у Кельскую сэмінарыю. У [[1893]] царскія ўлады зачынілі сэмінарыю і Матулевіч вымушаны быў пераехаць вучыцца ў [[Варшава|Варшаву]]. Быў накіраваны ў [[Санкт-Пецярбург|Пецярбурскую]] духоўную акадэмію, у якой [[20 лістапада]] [[1898]] атрымаў сьвятарскае пасьвячэньне. Пасля гадавой працы ў кельскай дыяцэзіі Матулевіч распачаў навуку ў Каталіцкім унівэрсытэце ў [[Фрыбург]]у ([[Швайцарыя]]). Атрымаўшы доктарскую ступень, айцец Матулевіч працаваў спачатку выкладчыкам у Сэмінарыі ў Кельцах, а затым ува ўнівэрсытэце ў Пецярбургу. У [[1909]] уступіў у [[Ордэн айцоў марыянаў]], стаўшы адным зь яго рэфарматараў. Да канца свайго жыцьця айцец Матулевіч выконваў функцыю генэрала гэтага ордэна.