Радашкавіцкая беларуская гімназія: розьніца паміж вэрсіямі

'''Радашкавіцкая беларуская гімназія імя Францішка Скарыны''' — навучальная ўстанова сярэдняга тыпу ў [[Радашкавічы|Радашкавічах]], якая існавала ў [[1922]]—[[1928]]1922—1928 гг.

У гімназіі вучылася моладзь з навакольных вёсак і мястэчак. У 1925/1926 навучальным годзе ў 1—7-м і падрыхтоўчым клясах займалася 150 вучняў. Меўся інтэрнат для хлопцаў і дзяўчат, закладзены пры падтрымцы місіі амэрыканскіх і беларускіх мэтадыстаў. Настаўнікі і вучні сумесна з Радашкавіцкім ТБШ праводзілі работу па прапагандзе беларускай культуры сярод жыхароў мястэчка і навакольных вёсак. 3 лістапада [[1923]] вучні пастаянна ладзілі тэатральныя прадстаўленьні, выдавалі рукапісныя часопісы.

На базе гімназіі ў час летніх канікул [[1926]]/27 і [[1927]]/28 навучальных гадох праводзіліся курсы для настаўнікаў беларускіх пачатковых школ. Уздым нацыянальна-вызваленчага руху ў сярэдзіне 1920-х у [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] садзейнічаў радыкалізацыі поглядаў пэдагогаў і вучняў гімназіі, што прывяло да закрыцьця яе ў верасьні [[1928]] па загадзе Маладзечанскага старасты з прычыны «небясьпекі публічнага спакою». Большасьць навучэнцаў Радашкавіцкай беларускай гімназіі прадоўжылі вучобу за граніцаю, пераважна ў [[БССР]]; некаторыя скончылі вышэйшую школу ў [[Чэхаславакія|Чэхаславакіі]].

Заняткі пачыналіся [[9 верасьня]] і працягваліся да [[22 сьнежня]]; зімовыя вакацыі доўжыліся да [[15 студзеня]], каб [[Каляды]] адгулялі і праваслаўныя, і католікі. Наступныя вакацыі прыпадалі на [[Вялікдзень]], а яшчэ адны — на лета: з [[15 чэрвеня]] па [[31 жніўня]]. Першы выпуск гімназіі адбыўся ў [[1924]] годзе — яе скончылі 11 чалавек.