Сафокл: розьніца паміж вэрсіямі

Сафоклам былі зроблены новаўвядзеньні ў сцэнічнай пастаноўцы п’ес. Так, ён павялічыў лік акцёраўактораў да трох, а лік [[харэўт]]аў з 12 да 15, скараціўшы ў той жа час харавыя часткі трагедыі, удасканаліў дэкарацыі, маскі, наогул бутафорскі бок тэатра, унёс зьмену ў пастаноўку трагедый у выглядзе [[тэтралёгія|тэтралёгіі]], аднак не вядома ў дакладнасьці, у чым гэтая перамена складалася. Нарэшце, ён жа ўвёў ва ўжытак размаляваныя дэкарацыі. Усе зьмены мелі мэтай перадаць ходу драмы на сцэне больш руху, узмацніць ілюзію гледачоў і ўражаньне, якое атрымліваецца ад трагедыі. Захоўваючы за дзеяньнем характар ​​ўшаноўваньня бажаства, сьвятарства, якім была трагедыя першапачаткова, па самым паходжаньні свайго з культу [[Дыяніс]]а, Сафокл ачалавечыў яго значна больш, чым [[Эсхіл]]. Ачалавечваньне легендарнага й мітычнага сьвету багоў і герояў рушыла ўсьлед непазбежнанепазьбежна, як толькі паэт засяродзіў сваю ўвагу на больш глыбокім аналізе душэўных станаў герояў, якія былі вядомыя публіцы да гэтага часу толькі па зьнешніх пракудам іхняга зямнога жыцьця. Адлюстраваць душэўны сьвет напаўбагоў магчыма было не інакш, як рысамі простых сьмяротных. Пачатак такога звароту зь легендарным матэрыялам пакладзена было бацькам трагедыі, Эсхілам: дастаткова нагадаць створаныя ім вобразы [[Прамэтэй|Прамэтэя]] або [[Арэст]]а; Сафокл пайшоў далей па сьлядох папярэдніка.

{{Commons|Category:Sophocles|выгляд=міні}}