Беларусы ў парлямэнце Польскай Рэспублікі (1918—1939): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія
д →‎Парлямэнт II скліканьня: артаграфія, выпраўленьне спасылак
Радок 7:
На выбары 1928 году беларускія арганізацыі пайшлі моцна падзеленыя, але здолялі правесьці 10 паслоў у сейм, а ў вышэйшую палату — 2 сэнатары. У парлямэнце частка зь іх стварыла Беларускі сялянска-работнічы пасольскі клюб, у склад якога ўвайшлі [[Язэп Гаўрылік]], [[Ігнат Дварчанін]], [[Аляксандар Стагановіч]], [[Флегонт Валынец]], і пазьней [[Ян Грэцкі]] з украінскага «Сел-Роб». Акрамя гэтага існаваў Беларускі клюб парлямэнтарны, куды ўваходзілі [[Канстантын Юхневіч]], [[Фабіян Ярэміч]], [[Альбін Стаповіч]] і [[Павал Каруза]]. Абраны як беларускі пасол [[Ян Станкевіч]] да канца тэрміну быў неактыўны.
 
У 1929 годзе [[Украінцы|ўкраінцы]] і беларусы стварылі ў сэйме супольны клюб, які прадстаўляў два славянскія народы. Сумесна пратэставалі супраць ліквідацыі [[РадашковіцкаяРадашкавіцкая беларуская гімназія|школы ў РадашковічахРадашкавічах]] ці дасылалі да [[Ліга Нацыяў|Лігі Нацыяў]] мэмарандум у справе парушэньня ў Польшчы правоў народных меншасьцяў.
 
Напярэдадні выбараў берасьцейскія ўлады санацыі баючыся вялікага посьпеху беларускіх левых арэштаваліарыштавалі паслоў Гаўрыліка, Валынца, Крыпчыка і Дварчаніна.
 
== Парлямэнт III скліканьня ==