Міхал Эльвіра Андрыёлі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне: Крыніцы
Радок 5:
Нарадзіўся ў [[Вільня|Вільні]] ў сям’і настаўніка маляваньня [[Франчэска Андрыёлі]], які паходзіў з [[Італія|Італіі]]. Першапачатковую мастацкую адукацыю атрымаў у школе Герсана ў [[Варшава|Варшаве]]. Паводле жаданьня бацькоў паступіў на мэдычны факультэт [[Маскоўскі ўнівэрсытэт|Маскоўскага ўнівэрсытэту]]. Аднак прафэсія мэдыка яго ня надта вабіла, і ў хуткім часе, пакінуўшы ўнівэрсытэт, ён паступіў у Маскоўскую вучэльню жывапісу, скульптуры і дойлідзтва.
 
Пасьпяхова скончыў вучэльню ў 1857 годзе. Па рэкамэндацыі выкладчыкаў Маскоўскай вучэльні ад 3 красавіка 1857 году, за яго працу «Партрэт студэнта», атрымаў дыплём мастака ў [[Імпэратарская Акадэмія мастацтваў|Імпэратарскай Акадэміі мастацтваў]] ў [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбурзе]] й паехаў удасканальваць майстэрства ў [[Італія|Італію]], вучыўся ў [[Рым]]е ў акадэміі сьв. Лукаша.<ref>Российский государственный исторический архив: [http://www.fgurgia.ru/object/690382851 Ф. 789 Оп. 2 1857 г. Д. 8 а, лист 227 — Академия художеств Министерства императорского двора. 1857 г. О присвоении звания художника. Часть 1.]</ref><ref>Российский государственный исторический архив: [http://www.fgurgia.ru/object/1092234623#!page:1/o:1092234623/p:1 Ф. 789 Оп. 14 Литера «А». Д. 31, листов 6 — Андриолли Эльвиро Францевич.]</ref><ref>{{Кніга|аўтар =Н. П. Собко.|частка = |загаловак =Словарь русскихъ художниковъ. Съ древнѣйшихъ временъ до нашихъ дней (IX-XIX вв.).|арыгінал =Архивѣ И. А. X. дѣло 8/1857, т. I, л. 227 и сл., и 31/А|спасылка =https://dlib.rsl.ru/viewer/01003934390#?page=103|адказны = |выданьне =|месца =[[Санкт-Пецярбург|С.-Петербургъ]] |выдавецтва =Типографія М. М. Стасюлевича|год =1893|том =1. Вып. 1. «А»|старонкі =калонка 174 |старонак =калонак 350|сэрыя = |isbn = |наклад = }}</ref>
 
Вярнуўшыся на радзіму, працаваў у Вільні. Тут ён зьвязаўся з рэвалюцыйнымі коламі, прымкнуў да «чырвоных», удзельнічаў у [[Паўстаньне 1863—1864 гадоў|паўстаньні 1863—1864 гадоў]]. Пасьля паразы паўстаньня быў пасаджаны ў вязьніцу, але з-пад арышту ўцек за мяжу. Жыў у [[Парыж]]ы і [[Лёндан]]е. Там стварыў шмат графічных работ і ілюстрацыяў, у якіх адлюстраваў [[Паўстаньне Кастуся Каліноўскага|падзеі 1863 году]], што адбываліся на тэрыторыі Беларусі.
Радок 28:
* {{Кніга|аўтар =Л. Н. Дробов.|частка = |загаловак =Живопись Белоруссии XIX ― начала XX в.|арыгінал = |спасылка = |адказны =рэд. [[Адам Мальдзіс]]|выданьне = |месца =[[Менск]] |выдавецтва =[[Вышэйшая школа]] |год =1974|том = |старонкі =161—167|старонак =332|сэрыя = |isbn = |наклад =5000}}
* {{Кніга|аўтар =|частка = |загаловак =Andriolli — świadek swoich czasów: Listy i wspomnienia.|арыгінал = |спасылка = |адказны =oprac. Janina Wiercińska; red. nauk. Władysława Jaworska|выданьне = |месца =[[Уроцлаў|Wrocław]] |выдавецтва = Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk|год =1976|том = |старонкі = |старонак =430; 138|сэрыя =Źródła do Dziejów Sztuki Polskiej; t. 16|isbn = |наклад = }}
* {{Кніга|аўтар = Wiercińska Janina.|частка = |загаловак =Andriolli. Opowieść biograficzna.|арыгінал = |спасылка = |адказны = |выданьне = |месца =[[Варшава|Warszawa]]|выдавецтва =Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza|год =1981|том = |старонкі = |старонак =488|сэрыя = |isbn = |наклад = }}
* {{Кніга|аўтар =|частка = |загаловак =Гісторыя беларускага мастацтва: у 6 т.|арыгінал = |спасылка = |адказны =Рэдактары тома: [[Леанід Дробаў|Л. М. Дробаў]], [[Пётар Карнач|П. А. Карнач]] |выданьне = |месца =[[Мінск]] |выдавецтва =[[Навука і тэхніка]] |год =1989|том =3. Канец XVIII — пачатак XX стагоддзя. |старонкі=111, 158, 224 — 229|старонак =448 |сэрыя = |isbn = 5-343-00319-2|наклад =2480 }}.