Ахім фон Арнім: розьніца паміж вэрсіямі

'''Карл Ёахім Фрыдрых Людвіг фон А́рнім''' ({{мова-de|Carl Joachim Friedrich Ludwig von Arnim}}; [[26 студзеня]] [[1781]], [[Бэрлін]]  — [[21 студзеня]] [[1831]], замак Віпэрсдорф, раён Ютэрборг)  — [[немцы|нямецкі]] [[пісьменьнік]], асноўны прадстаўнік (разам з сваім сябрам [[Клемэнс Брэнтана|Клемэнсам Брэнтана]]) [[гайдэльбэрскі рамантызм|гайдэльбэрскага рамантызму]]. Яго жонка [[Бэтына фон Арнім|Бэтына]] (сястра Брэнтана) таксама была пісьменьніцай.

Усё свае жыцьцё Людвіг прысьвяціў зьбіраньні народнай творчасьці  — [[песьня|песень]], басьняў, прымавак.

Аўтар раманаў «Галеча, багацьце, злачынства і адкупленьне графіні Далёрэс» (1810), «Захавальнікі кароны» ([[1817]], другая частка пасьмяротна  — [[1854]]), аповесьцяў «Ізабэла Эгіпецкая, першае каханьне імпэратара Карла V» ([[1812]]), «Рафаэль і яго суседкі» ([[1822]], апублікаваная ў [[1824]]) і іншых, [[навэля|навэляў]]ў «Апантаны інвалід у фортэ Ратона» ([[1818]]) і іншых.

Разам з Брэнтана склаў анталёгію народных песень «Чароўны рог хлопчыка» («Des Knaben Wunderhorn») у трох тамах ([[1805]]—[[1808]]1805—1808), якая аказала значны ўплыў на разьвіцьцё нямецкай лірыкі [[19 стагодзьдзе|XIX стагодзьдзя]]<ref>М. Рудницкий. Комментарии.  — Избранная проза немецких романтиков. В 2-х томах. Т. 2. Пер. с нем. Сост. А. Дмитриева. Москва: Художественная литература, 1979.  — С. 416.</ref>.