Іван Пташнікаў: розьніца паміж вэрсіямі

Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны», мэдалямі, Ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР.

 

Дэбютаваў у [[1952]] вершам «На полі родным». Першы празаічны твор — аповесьць «Чачык» апублікаваў у [[1957]] (часопіс «Полымя»). Аўтар зборнікаў аповесьцей і апавяданьняў «Зерне падае не на камень» ([[1959]]) і «Сьцяпан Жыхар са Сьцешыц» ([[1966]]), аповесьцей «Лонва» ([[1965]], [[1982]]), «Тартак» ([[1968]], паводле сцэнара аўтара пастаўлены ў 1973 г. аднайменны тэлефільм), «Найдорф» ([[1976]]), раманаў «Чакай у далёкіх Грынях» ([[1962]]), «Мсьціжы» ([[1972]]), «Алімпіяда» ([[1985]], пастаўлены аднайменны тэлеспэктакль, 1989). У [[1980]] выйшлі Выбраныя творы ў 2 тамах, у [[1990]]—[[1992]] — збору твораў у 4 тамах.