PzKpfw IV: розьніца паміж вэрсіямі

Экранаваньне дадатковай бранёй, ужывалае на папярэдніх мадыфікацыях, было нерацыянальным і разглядалася толькі як часавае рашэньне, што і стала прычынай зьяўленьня наступнай мадыфікацыі, 7.Serie/B.W. або Ausf.F. Замест ужываньня навясной брані, таўшчыня лабавой верхняй пліты корпуса, лабавой пліты вежы і маскі гарматы была даведзеная да 50 мм, а таўшчыня бартоў корпуса і бартоў і кармы вежы — да 30 мм. Ламаная верхняя лабавая пліта корпуса была ізноў замененая прамой, але гэтым разам з захаваньнем курсавога кулямёта, а бартавыя люкі вежы атрымалі падвойныя створкі. У сувязі з тым, што маса танка пасьля занесеных зьмен вырасла на 21% у параўнаньні з Ausf.A, для паніжэньня ўдзельнага ціску на грунт былі ўведзеныя шырэйшыя гусеніцы. Іншыя, меней прыкметныя зьмены, уключалі ўводзіны вэнтыляцыйных паветразаборнікаў у сярэднім лабавым лісьце для астуджэньня тормазаў, іншае разьмяшчэньне глушыцеляў і зьлёгку зьмененыя ў сувязі з патаўшчэньнем броні назіральныя прыборы і ўсталёўку курсавога кулямёта. На мадыфікацыі Ausf.F да вытворчасьці PzKpfw IV упершыню падлучыліся іншыя фірмы, акрамя «Круп». Апошняя атрымала першую замову на 500 машын сёмай сэрыіі, пазьней замовы на 100 і 25 адзінак атрымалі фірмы «Вомаг» і «Нібэлунгэнвэрке». З гэтай колькасьці, з красавіка 1941 году па сакавік 1942 году, да пераключэньня вытворчасьці на мадыфікацыю Ausf.F2, было выпушчана 462 танка Ausf.F, 25 ззь якіх былі яшчэ на заводзе пераабсталяваныя ў Ausf.F2.

Хоць асноўным прызначэньнем 75-мм гарматы PzKpfw IV зьяўлялася зьнішчэньне небранаваных мэт, наяўнасьць у яе боекамплекце [[Бранябойны снарад|бранябойных снарадаў]] дазваляла танку пасьпяхова дужацца і з [[бронетэхніка]]й, абароненай супрацькульнымі або лёгкім супрацьснарадным браняваньнем<ref name="doyle+yentz">H. L. Doyle, T. Jentz. — Panzerkampfwagen IV Ausf.G, H and J 1942—45</ref>. Але супраць танкаў з магутным супрацьснарадным браняваньнем, такіх як [[Вялікабрытанія|брытанская]] «[[Мацільда (танк)]]» або [[СССР|савецкія]] [[КВ-1]] і [[Т-34]], яна апынулася цалкам неэфектыўная. Яшчэ ў 1940 — пачатку 1941 году, пасьпяховае баявое ўжываньне «Мацільды» актывізавала працы па пераўзбраеньні PzKpfw IV гпрматай з лепшымі процітанкавымі магчымасьцямі. З [[19 лютага]] 1941 году па асабістым загадзе [[Адольф Гітлер|Гітлера]] былі пачатыя працы па ўзбраеньні танка 50-мм гарматай [[5 cm KwK 38|Kw.K.38 L/42]], усталёваўшайся таксама на [[PzKpfw III]], і ў наступным працы па ўзмацненьні ўзбраеньня PzKpfw IV прасоваліся таксама пад яго кантролем<ref name="doyle+yentz"/>. У красавіку, адзін PzKpfw IV Ausf.D быў пераўзброены найноўшай, больш магутнай, 50-мм гарматай [[5 cm KwK 39|Kw.K.39 L/60]] для дэманстрацыі Гітлеру да яго дня нараджэньня, [[20 красавіка]]. Быў нават вызначаны выпуск сэрыі з 80 танкаў з такім узбраеньнем з жніўня 1941 году, але да таго часу цікавасьць Кіраваньня ўзбраеньняў (''Heereswaffenamt'') зрушылася да 75-мм даўгаствольнай гарматы, і ад гэтых плянаў адмовіліся.

Танкі Ausf.H позьніх выпускаў атрымалі турэльнае мацаваньне для кулямёта [[MG-42]] у люка камандзірскай вежкі, а таксама вертыкальную кармавую пліту замест нахільнай, былой на ўсіх папярэдніх мадыфікацыях танка. Падчас вытворчасьцяў былі таксама ўведзеныя розныя зьмены, накіраваныя на патаньненьне і спрашчэньне вытворчасьці, такія як уводзіны неабразіненых падтрымліваючых коўзанак і ліквідацыя пэрыскопнага назіральнага прыбора кіроўцы. З сьнежня 1943 году лабавыя пліты корпуса пачалі злучацца з бартавымі злучэньнем «у шып», для ўзмацненьня ўстойлівасьці пры снарадных трапленьнях. Вытворчасьць Ausf.H працягвалася да ліпеня 1944 году. Дадзеныя аб ліку выпушчаных танкаў гэтай мадыфікацыі, прыводныя ў розных крыніцах, некалькі адрозьніваюцца, ад 3935 шасі, ззь якіх як танкі былі завершаныя 3774, да 3960 шасі і 3839 танкаў.

Зьяўленьне з чэрвеня 1944 году на зборачных лініях мадыфікацыі '''Ausf.J''' было зьвязана са імкненьнем як мага больш патаньніць і спрасьціць вытворчасьць танка ва ўмовах пагаршаючагася стратэгічнага становішча Нямеччыны. Адзінай, але істотнай зьменай, адрозьніваючай першыя ''Ausf.J'' ад апошніх ''Ausf.H'', стала ліквідацыя [[электрапрывад]]а павароту вежы і зьвязаных з ім дапаможнага [[Карбюратарны рухавік|карбюратарнага рухавіка]] з [[электрагэнератар|генератарам]]<ref name="doyle+yentz"/>. Неўзабаве пасьля пачатку выпуску новай мадыфікацыі былі ліквідаваныя пісталетныя парты ў карме і бартах вежы, бескарысныя з-за экранаў, а таксама спрошчаная канструкцыя іншых лючкоў. З ліпеня на месцы ліквідаванага дапаможнага рухавіка пачалі ўсталёўваць дадатковы [[паліўны бак]] ёмістасьцю ў 200 літраў, але дужаньне ззь яго падцяканьнем зацягнулася да верасьня 1944 году. Акрамя гэтага, 12-мм дах корпуса пачалі ўзмацняць прываркай дадатковых 16-мм лістоў. Усе наступныя зьмены былі накіраваныя на наступнае спрашчэньне канструкцыі, найболей прыкметнымі сярод іх былі адмова ад [[цымэрытам|цымэрытавага]] пакрыцьця ў верасьні і скарачэньне ліку падтрымліваючых коўзанак да трох на борт у сьнежні 1944 году. Вытворчасьць танкаў мадыфікацыі ''Ausf.J'' працягвалася амаль да самога канца вайны, да сакавіка 1945 году, але паніжэньне тэмпаў вытворчасьці, зьвязанае з паслабленьнем прамысловасьці Нямеччыны і цяжкасьці з пастаўкамі сыравіны, прывялі да таго, што было выпушчана толькі 1758 танкаў гэтай мадыфікацыі.

* [[Sturmgeschutz IV]] (StuG IV) — сярэдняя паводле масы [[самаходна-артылерыйская ўстаноўка]].

* [[Nashorn]] (Hornisse) — сярэдняя паводле масы [[процітанкавая самаходна-артылерыйская ўстаноўка]].

* [[JagdPz IV]] — сярэдняя паводле масы самаходна-артылерыйская ўстаноўка клясы [[зьнішчальнік танкаў]].

* [[Munitionsschlepper]] — транспартэр боепрыпасаў для самаходных мартыр тыпу [[Karl (самаходная марціра)|Geract 040/041 («Karl»)]].

[[Файл:Wirbelwind CFB Borden 2.jpg|thumbміні|300px300пкс|Wirbelwind — [[зэнітная самаходная ўстаноўка]]]]

* [[Sturmpanzer IV]] (Brummbar) — сярэдняя паводле масы самаходна-артылерыйская ўстаноўка класа самаходная гаўбіца.