Музыкальная газета: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў |
дНяма апісаньня зьменаў |
||
Радок 7:
Да 2003 году [[газэта]] выходзіла ў каляровым фармаце й распавядала як пра заходнюю, так і пра беларускую й расейскую музычную сцэны. З 2003 году газэта стала пісаць выключна на тэмы беларускай музыцы (асьвятленьне заходняй музыкі перавандравала ў новы часопіс «НОТ-7»), зьмяніла дызайн і перайшла на 8 старонак (замест 16) у чорна-белым выкананьні.<ref name="autogenerated1">[http://www.belgazeta.by/ru/2008_01_21/radosti_zhizni/15635/_tpl//ru/2008_01_21/radosti_zhizni/ «В истории «МГ» не было ошибок» // Т.Замировская, «БелГазета», №3 (624), 21 января 2008 г]</ref><ref>[http://news.tut.by/tv/281192.html О "Музыкальной газете" в программе «Второй план», «TUT.BY», 27 марта 2012]</ref>
Практычна з самага пачатку галоўным рэдактарам выданьня зьяўляўся Алег Клімаў, вядомы беларускі музычны журналіст. За час свайго існаваньня газэта стала знакавым выданьнем для беларускіх знатакоў музыкі<ref>[http://www.sb.by/kultura/article/sila-pechatnogo-slova.html Сила печатного слова // О.Самусик, «Советская Белоруссия», 09.07.2009]</ref><ref>[http://ultra-music.com/view/16651 Десять музыкальных мемов Беларуси // «Ultra-Music», 13.11.2013]</ref> й мела посьпех у [[Масква|Маскве]] ды [[Санкт-Пецярбург]]у, галоўным чынам за кошт велізарнай колькасьці апублікаваных матэрыялаў і высокай (у першыя гады) якасьці публікацыяў.<ref name="autogenerated1" /><ref name="LiveSound is closed">{{Cite web|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190301070627/http://another.by/blogs/internet/400/|archivedate=2019-03-01|dead-url=no|url=http://another.by/blogs/internet/400/|title=Сайт LiveSound закрыт|accessdate=2018-12-24|last=ocherkistka|coauthors=Тарналицкий, Максим.|first=|date=2009-11-18|publisher=another.by|language=ru|аўтар=ocherkistka
Напярэдадні 2008 году ў сілу фінансавых прычын газэта спыніла сваё існаваньне.<ref>[http://readmemagazine.files.wordpress.com/2011/05/read-me-n2-3d0b3d180.pdf "Пациент скорее жив, чем мёртв" // К.Карпицкая, «Read me», №2 (2), 2011, стр.29]</ref>
| |||