160 610
зьменаў
д (Removing Link GA template (handled by wikidata)) |
д (афармленьне) |
||
{{Сьвяты
|
|
|
|
|
|
|
▲| нарадзіўся = [[13 лістапада]] [[354]], [[Тагаст]], [[Нумідыя]]
▲| памёр = [[28 жніўня]] [[430]], [[Гіпон]]
▲| шануецца = [[каталіцтва]], [[праваслаўе]]
▲| услаўлены =
▲| бэатыфікаваны =
▲| кананізаваны =
▲| у ліку =
▲| галоўная сьвятыня = [[Сан П’етра ін Сьель д'Ора]], [[Павія]]
▲| дзень памяці = [[28 жніўня]] ([[каталіцтва]]), [[28 чэрвеня|15(28) чэрвеня]] ([[праваслаўе]])
▲| патрон = [[піваварства]], [[тыпаграфія]], [[тэалёгія]]
▲| атрыбуты = дзіця, голуб, пяро, ракавінка, разьбітае сэрца
▲| дэкананізаваны =
▲| працы =
▲| падзьвіжніцтва =
}}
'''Аўрэ́ліюс Аўгусты́н''' ({{мова-la|Augustinus Sanctus}};
Праз [[маніхейства]], [[скептыцызм]] і [[нэаплятанізм]] прыйшоў да рымскага хрысьціянства, вучэньне якога аб грэхападзеньні і памілаваньні зрабілі на яго моцнае ўражаньне. У прыватнасьці, ён бароніць (супраць [[Пэлагія]]) вучэньне аб перадвызначэньні: чалавеку загадзя перадвызначана Богам блажэнства ці пракляцьце. Чалавечая гісторыя, якую Аўгустын выкладае ў кнізе «Пра град Божы», «першай сусьветнай гісторыі», паводле яго ёсьць барацьба двух варагуючых царстваў — царства прыхільнікаў усяго зямнога, ворагаў Божых, гэта значыць сьвецкага царства ({{мова-la|civitas terrena ці diaboli|скарочана}}), і царства Божага ({{мова-la|civitas dei|скарочана}}). Пры тым ён атаясамлівае Царства Божае, у адпаведнасьці зь ягонай зямной формай існаваньня, з рымскай царквой. Аўгустын вучыць аб тым, што пры стварэньні сьвету Бог залажыў у матэрыяльны сьвет у зародку формы ўсіх рэчаў, зь якіх яны пасьля самастойна разьвіваюцца. Аўгустын стаў пачынальнікам напрамку нэаплятанізму ў хрысьціянскай філязофіі ([[аўгустынізм]]а), які панаваў у [[Заходняя Эўропа|Заходняй Эўропе]]
Яго памяць адзначаецца [[Каталіцкая царква|Каталіцкай царквой]] [[28 жніўня]], [[Расейская праваслаўная царква|Расейскай праваслаўнай царквой]] —
== Жыцьцяпіс ==
Аўгустын нарадзіўся
Прага да чагосьці вышэйшага абудзілася ў ім толькі пасьля чытаньня «Hortensius» [[Цыцэрон]]а. Ён зацікавіўся [[філязофія]]й, пачаў чытаць [[Біблія|Біблію]], далучыўся да папулярнае тады сэкты [[маніхейства|маніхеяў]], зь якім заставаўся разам каля 10 гадоў, але не знайшоўшы нідзе задавальненьня, амаль зьняверыўся і толькі знаёмства з плятанічнай і нэаплятанічнай філязофіяй дапамагло яму знайсьці выйсьце для сябе. У той самы час выкладаў рыторыку спачатку ў Тагасьце, а потым у Картагене. У «Споведзі» Аўгустын падрабязна спыніўся на 9 гадох, змарнаваных ім на «шалуху» [[маніхейства]]. У
Тады ж, у
Прачытаўшы некаторыя трактаты [[Плятын]]а на лаціне, Аўгустын азнаёміўся з [[нэаплятанізм]]ам, які прадстаўляў Бога як нематэрыяльнае трансцэндэнтнае Быцьцё. Наведаўшы прапаведзі Амброзіюса Мэдыялянскага, Аўгустын зразумеў рацыянальную перакананасьць раньняга хрысьціянства. Паводле паданьня аднойчы ў садзе Аўгустын пачуў голас дзіцяці, які казаў яму наўгад адкрыць пасланьні апостала Паўла, дзе яму патрапілася «[[Пасланьне да рымлянаў]]». Пасьля таго ён, разам з маткай, братам, абодвума стрыечнымі братамі, сябрам [[Аліпіюс Тагасцкі|Аліпіюсам]] і двумя вучнямі, аддаліўся на колькі месяцаў ў Касыцыяк, на вілу аднаго зь сяброў. На ўзор цыцэронавых «[[Тускулянскія гутаркі|Тускулянскіх гутарак]]», Аўгустын склаў некалькі філязофскіх дыялёгаў.
На [[Вялікдзень]] 387 году Аўгустын разам з сваім сынам прыняў [[хрышчэньне|хрост]] ад Амброзіюса. Пасьля вярнуўся ў Афрыку, папярэдне прадаўшы ўсю сваю маёмасьць і амаль цалкам раздаўшы ўсё бедным. Пэўны час прабавіў у строгай самоце кіраўніком духовай грамады і ў
Аўгустын памёр
{{Хрысьціянства}}▼
== Палітычныя погляды ==
Аўгустын даводзіў перавагу духовай улады над сьвецкай. Дзяржава патрэбная з-за сілы грэхападзеньня чалавека і няздольнасьці самастойна выйсьці на шлях веры. Успрыняўшы вучэньне Аўгустына, царква абвесьціла сябе зямной часткай Божага града, і пазыцыянавала сябе як вярхоўнага арбітра ў зямных справах. Аўгустын рэзка супрацьпастаўляў царкву і дзяржаву. Сваім меркаваньнем пра тое, што «град зямны», то бок дзяржаўнасьць, зьвязаны з царствам [[д’ябал|д’ябла]], ён паклаў пачатак многім сярэдневечным [[ерась|ерасям]]. Але адначасова ён абмяркоўваў ідэю абнаўленьня «града зямнога» ў рэчышчы хрысьціянскай цноты: усе формы кіраваньня павінны паважаць Бога і чалавека.
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons}}
* [http://www.pravenc.ru/text/62610.html «Августин Аврелий»]. Праваслаўная энцыкляпэдыя {{ref-ru}}
* [http://www.vehi.net/avgustin/ispoved/01.html Confessiones (Исповедь)]. Пераклад {{ref-ru}}
* [http://www.documentacatholicaomnia.eu/20_40_0354-0430-_Augustinus,_Sanctus.html Зборнік твораў Аўгустына]
▲{{Хрысьціянства}}
[[Катэгорыя:Сьвятыя]]
[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]]▼
[[Катэгорыя:Хрысьціянскія апалягетыкі]]
▲[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]]
|
зьменаў