Андрэй Парубій: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
Радок 6:
|подпіс_пад_выявай = Старшыня Вярхоўнай рады Ўкраіны
|пасада = 13-ы старшыня Вярхоўнай рады Ўкраіны
|пачатак_тэрміну = [[14 красавіка]] [[2016]]
|канец_тэрміну =
|прэзыдэнт = [[Пятро Парашэнка]]
Радок 13:
|наступнік =
|пасада2 = 12-ы першы намесьнік старшыні [[Вярхоўная Рада Ўкраіны|Вярхоўнае Рады Ўкраіны]]
|пачатак_тэрміну2 = [[4 сьнежня]] [[2014]]
|канец_тэрміну2 = [[14 красавіка]] [[2016]]
|прэзыдэнт2 = [[Пятро Парашэнка]]
|прэм'ер-міністар2 = [[Арсень Яцанюк]]
Радок 20:
|наступнік2 =
|пасада3 = 10–ы Пісар Рады народнай бясьпекі й абароны Ўкраіны
|пачатак_тэрміну3 = [[27 лютага]] [[2014]]
|канец_тэрміну3 = [[10 жніўня]] [[2014]]
|прэзыдэнт3 = [[Аляксандар Турчынаў|Аляксандар Валентынавіч Турчынаў]] (в. а.)<br/>[[Пятро Парашэнка]]
|прэм'ер-міністар3 = [[Арсень Яцанюк]]
Радок 30:
|нацыянальнасьць = [[украінец]]
|назва_палітычнай_арганізацыі =
|партыя = [[Усеўкраінскае аб’яднаньне «Свабода»|Сацыял-нацыянальная партыя Украіны]] ([[1991]]–[[2004]]1991—2004)<br/>[[Наша Ўкраіна (партыя)|Наша Украіна]] ([[2004]]–[[2012]]2004–2012)<br/>[[Фронт Зьменаў (Украіна)|Фронт Зьменаў]] ([[2012]])<br/>[[Усеўкраінскае аб’яднаньне «Бацькаўшчына»]] ([[2012]]–[[2014]]2012–2014)<br/>[[Народны фронт (Украіна)|Народны фронт]] ([[2014]])
|сужэнец =
|дзеці = Яраны
Радок 41:
|узнагароды = {{Блёк узнагародаў|{{Ордэн «За заслугі» III ступені (Украіна)}} }}
}}
'''Андрэ́й Уладзі́меравіч Парубій''' ({{мова-uk|Андрій Володимирович Парубій}}) — украінскі палітык, старшыня моладзевай арганізацыі «Спадчына», дэпутат [[Львоўская абласная рада|Львоўскай абласной рады]] ад [[1990]] па [[2007]] году. Адзін з заснавальнікаў [[Усеўкраінскае аб’яднаньне «Свабода»|Усеўкраінскага аб’яднаньня «Свабода»]]. У [[2007]] годзе ён быў абраны дэпутатам [[Вярхоўная Рада Ўкраіны|Вярхоўнай Рады Ўкраіны]] па сьпісе [[Наша Ўкраіна — Народная Самаабарона|Нашай Украіны — Народнай Самаабароны]]. Актыўны ўдзельнік [[Аранжавая рэвалюцыя|Аранжавай рэвалюцыі]], камэндант «Украінскага дому» ў [[Кіеў|Кіеве]]. Афіцыйны прадстаўнік [[Віктар Юшчанка|Віктара Юшчанкі]] ў [[Цэнтральная Выбарчая Камісія Ўкраіны|Цэнтральнай Выбарчай Камісіі Ўкраіны]] на выбарах [[Выбары прэзыдэнта ва Ўкраіне (2010)|прэзыдэнта Ўкраіны 2010 году]]<ref>[http://www.parubiy.org/news.php/news/474 Андрій ПАРУБІЙ — уповноважений кандидата у Президенти В. ЮЩЕНКА у ЦВК]{{ref-uk}}</ref><ref>[http://www.ukrinform.ua/ukr/order/?id=845910 ЦВК зареєструвала Віктора Ющенка кандидатом у президенти України]{{ref-uk}} // [[Укрінфарм]]</ref>.
 
== Жыцьцяпіс ==
 
Нарадзіўся [[31 студзеня]] [[1971]] гады ў горадзе [[Чырванаград]] [[Львоўская вобласьць|Львоўскай вобласці]].
 
== Навука ==
 
У 1994 скончыў гістарычны факультэт Львоўскага дзяржаўнага універсітэтаўнівэрсытэту імя Івана Франка, атрымаўшы дыпломдыплём спэцыяліста па спэцыяльнасьці «гісторык, выкладчык гісторыі».
 
У 2001 скончыў аспірантуруасьпірантуру Дзяржаўнага універсітэтаўнівэрсытэту "Львоўская палітэхніка» па спэцыяльнасьці «паліталёгія і сацыялёгія».
 
== Дарослае жыцьцё ==
 
У [[1987]] - лябарант Карпацкай архітэктурна-археалагічнайархеалягічнай экспедыцыіэкспэдыцыі ІнстытутаІнстытуту грамадзкіх навук АН УССР.
 
У 1987-[[1988]] - лабарант Верхнедняестроўскае славяна-рускае археалягічнае экспэдыцыі ІнстытутаІнстытуту грамадзкіх навук АН УССР.
 
У 1988-[[1989]] - лябарант Карпацкай архітэктурна-археалагічнайархеалягічнай экспэдыцыі ІнстытутаІнстытуту грамадзкіх навук АН УССР.
 
У [[1991]] - старшы лябарант Карпацкай архітэктурна-археалагічнайархеалягічнай экспэдыцыі ІнстытутаІнстытуту грамадзкіх навук АН УССР.
 
У 1988 узначаліў нацыяналістычную маладзёжную арганізацыю - Грамада «Спадчына». Удзельнічаў у нацыянальна-вызваленчым руху, арганізоўваў першыя ў Украіне пікеты. У 1989 ён быў арыштаваны за арганізацыю несанкцыянаванага мітынгу.
 
З [[1990]] - пасол Львоўскага абласной рады, пісар пастаяннай пасольскай камісіі па пытаньнях моладзі і спорту.
 
У 1991 разам з Алегам Цягнібокам быў адным з заснавальнікаў Сацыял-нацыянальнай партыі Ўкраіны (СНПУ), пераназванай у 2004 ва Ўсеўкраінскае аб'яднаннеаб’яднаньне "Свабода".
 
У [[1994]]-[[1998]] - пасол Львоўскае мескае рады, старшыня пасольскай суполкі.
 
З [[1996]] - кіраўнік Таварыства садзейнічаньня Польнай і Плаўнай часткам войска Ўкраіны «Патрыёт Украіны».
 
З [[1999]] - рэдактар навукова-палітычнага часопіса «Арыентыры».
 
У канцы 1999 узначаліў моладзевае крыло Сацыял-нацыянальнай партыі Ўкраіны (СНПУ) «Патрыёт Украіны».
 
З [[2002]] - пасол, намесьнік старшыні Львоўскае абласное рады.
 
Актыўны ўдзельнік прыходу да ўлады В. Юшчанкі. Падчас падзеяў лістапада-сьнежня 2004 годагоду быў камендантамкамэндантам Украінскага дома ў Кіеве. Узнагароджаны памятным знакам «выбітных удзельнікаў аранжавай рэвалюцыі». Раднік палітычнай рады партыі «Наша Украіна».
 
З [[2005]] г. - старшыня партыі Народны саюз «Украінцы», рэарганізаванай у Грамадзянская аб'яднаньнеаб’яднаньне «Украінскі дом».
 
З [[красавік]]а [[2006]] па [[сьнежань]] [[2007]] - пасол Львоўскае абласное рады ад блокаблёка «Наша Украіна».
 
У [[люты]]м [[2010]] годагоду Парубі зьвярнуўся ў Эўрапейскі парлямант перагледзець сваю негатыўнуюнэгатыўную рэакцыю на рашэньне колішняга прэзідэнтапрэзыдэнта УкраіныЎкраіны Віктара Юшчанкі аб прысваеньні Сьцяпану Бандэру, правадыру Арганізацыі ўкраінскіх нацыяналістаў, званьне Героя УкраіныЎкраіны <ref>[http://ua.interfax.com.ua/news/general/33129.html Пасол Парубі просіць Эўрапарлямант зьмяніць свае рашэньне пра Бандэру]</ref>.
 
З [[2007]] па [[2012]] - народны пасол Украіны VI скліканьня ад блокаблёка "Наша Украіна - Народная самаабарона». Старшыня падкамітэту па пытаньнях кантролю за ажыцьцяўленьнем замежных адносінаў Камітэта Вярхоўнай Рады па замежных справах. Сябра пасольскай суполкі Вячаслава Кірыленка «За Украіну!».
 
3 лютага 2012 напісаў заяву аб выхадзе з партыі «Наша Украіна». 6 чэрвеня ўступіў у партыю «Фронт пераменаў».
Радок 95:
-->
 
З 2012 па [[2014]] - народны пасол Украіны VII скліканьня ад Усеўкраінскага Аб'яднаньняАб’яднаньня «Бацькаўшчына». Старшыня падкамітэту па пытаньнях заканадаўчага забеспячэньнязабесьпячэньня інтэграцыі УкраіныЎкраіны ў міжнароднае навуковае і адукацыйную прастору Камітэта Вярхоўнай Рады па пытаньнях навукі і адукацыі.
 
== [[Эўрамайдан]] ==
Радок 101:
[[Файл:Євромайдан, Київ (163).JPG|мини|300px| Андрэй Парубі на сцэне эўрамайдана. Кіеў, 8 сьнежня 2013 года.]]
 
Зь [[лістапад]]а [[2013]] па люты 2014 каардынаваў штодзённае функцыянаваньне эўрамайдана быў фактычна камэндантам і кіраўніком яго намётавага мястэчка і кіраўніком атрадаў самаабароны Майдана.
 
Пасьля падпісаньня ПрэзідэнтамПрэзыдэнтам Украіны Віктарам Януковічам і лідэрамі апазіцыіапазыцыі 21 лютага 2014 ПагадненняПагадненьня аб урэгуляваньні палітычнага крызісу ва УкраінеЎкраіне, у ноч з 21 лютага на 22 лютага атрадамі самаабароны, пад кіраўніцтвам Парубія, быў узяты пад кантроль ўрадавы квартал у Кіеве - будынка Вярхоўнай Рады, адміністрацыі прэзідэнтапрэзыдэнта, КабінетаКабінэта міністраў і МУС <ref>[http://www.unn.com.ua/uk/news/1307889-samooborona-maydanu-vzyala-pid-kontrol-uryadoviy-kvartal-a-parubiy Самаабарона Майдану ўзяла пад кантроль урадовы квартал&nbsp;— А.Парубі]</ref><ref>[http://www.pravda.com.ua/news/2014/02/22/7015623/?attempt=1 Парубі: Майдан сягоньня поўнасьцю кантралюе Кіеў]</ref>.
 
Колішні кіраўнік СБУ генералгенэрал-маёр АляксандрАляксандар Якіменка уў інтэрв'юінтэрвію расейскаму тэлебачаньню 12 сакавіка 2014 заявіў, што снайперы, якія забівалі маніфестантаўманіфэстантаў і вартавых парадку падчас падзей у Кіеве ў лютым 2014, якія знаходзіліся ў будынку філярмоніі, які знаходзіўся пад кантролем Парубія <ref>[http://ua.112.ua/politika/snayperi-na-maydani-nezalezhnosti-strilyali-z-budivli-filarmoniyi-eks-glava-sbu-yakimenko-33350.html Снайпэры на Майдане Незалежнасьці стралялі з будынкуі філярмоніі,&nbsp;— колішні кіраўнік СБУ Якіменка]</ref>.
 
Парубі добраахвотна склаў пасольскія паўнамоцтвы 17 сакавіка 2014 у сувязі прызначэньнем на пасаду пісара РНБА.
Радок 111:
=== Пісар [[РНБА]] ===
 
[[27 лютага]] 2014, пасьля перамогі эўрамайдану і адхіленьня Віктара Януковіча ад улады, указам выканаўцы абавязкаў ПрэзідэнтаПрэзыдэнта УкраіныЎкраіны Аляксандра Турчынава Андрэй Парубі прызначаны Пісарам РНБА <ref name="Секретар">[http://www.president.gov.ua/documents/16552.html Указ Президента України №&nbsp;165/2014 Пра прызначэньне А.Парубія Пісарам РНБА Украіны]</ref>. На час яго знаходжаньня на пасадзе прыйшліся страта Крыма і ванй з Расеяй на ўсходзе УкраіныЎкраіны. Як пісар рады народнай бясьпекі і абароны, Парубі курыраваў антытэрарыстычную аперацыюапэрацыю супраць сепаратыстаў на ўсходзе УкраіныЎкраіны <ref>[http://www.kyivpost.com/content/ukraine/parubiy-says-anti-terrorist-operation-will-continue-as-separatists-in-luhansk-donetsk-reject-putins-call-to-postpone-referendum-346933.html Parubiy says anti-terrorist operation will continue as separatists in Luhansk, Donetsk reject Putin's call to postpone referendum]</ref>.
 
[[19 сакавіка]] Парубі даручыў МУС ўзмацніць ахову ядзерных аб'ектаўаб’ектаў <ref>[http://ipress.ua/news/parubiy_doruchyv_mvs_posylyty_ohoronu_yadernyh_obiektiv_55326.html Парубі даручыў МУС узмацніць ахову ядзерных аб'ектаў]</ref>, 24 сакавіка - "правесьці праверку на прадмет таго, наколькі дзейнасьць расейскіх тэлеканалаў адпавядае украінскаму заканадаўству, ёсьць там факты распальваньня міжнацыянальнай варожасьці, заклікі да вайны, сепаратызму і г.д.» <ref>[http://www.ukrinform.ua/ukr/news/parubiy_doruchiv_sbu_ta_gpu_rozibratisya_z_rosiyskimi_kanalami_1921342 Парубі даручыў СБУ разабрацца з расейскімі каналамі]</ref>.
 
[[7 жніўня 2014]] абвясьціў, што падаў адстаўку з пасады, дадаўшы, што «ў час вайны каментаваць адстаўку лічу непрымальным» <ref>[http://vidomosti-ua.com/newspaper/93324 Парубі пацьвердзіў, што пайшоў у адстаўку]</ref>. У той жа дзень заяву аб адстаўцы падпісаў ПрэзідэнтПрэзыдэнт Пётр Парашэнка. 18 жніўня выведзены са складу РНБА <ref>Пасада пісара РНБО пуставала вельмі доўга, да 15 сьнежня 2014 року, амаль паўгода</ref>. Пазьней Парубі патлумачыў сваю адстаўку існаваньнем рознагалосьсяў з кіраўніком дзяржавы. У прыватнасьці, як сьцьвярджае УладзімірЎладзімер Сімакоў, ён крытыкаваў мірны плян Пятра Парашэнкі, лічачы яго бесперспектыўнымбесьперспэктыўным.
 
=== Служба пасьля адстаўкі ===
 
[[26 жніўня]] 2014 пакінуў палітраду партыі «Бацькаўшчына».
 
[[10 верасьня]] 2014 на зьездзезьезьдзе партыі «Народны фронт» разам з камандзірамі добраахвотніцкай батальёнаў быў уключаны ў Ваеннаю раду - спецыяльнагаспэцыяльнага органа, які будзе распрацоўваць прапановы па абараназдольнасьці УкраіныЎкраіны.
 
На пазачарговых выбарах у Вярхоўную Раду 2014 абраны народным паслом Украіны па партыйным спісесьпісе (№ 4 у спісесьпісе) ад Народнага фронту <ref>[http://www.cvk.gov.ua/info/protokol_bmvo_ndu_26102014.pdf Позачергові вибори народних депутатів україни 26 жовтня 2014 року. Протокол Центральної виборчої комісії про результати виборів народних депутатів україни у загальнодержавному багатомандатному виборчому окрузі. «10» листопада 2014 року]</ref>.
 
[[4 сьнежня]] 2014 галасамі 313 народных паслоў абраны Першым намесьнікам Старшыні Вярхоўнай Рады УкраіныЎкраіны. Як і старшыня Вярхоўнай Рады, В. Гройсман, А. Парубі падтрымаў Пастанову аб адмысловым парадку самакіраваньня на Данбасе, а таксама і праект змяненьняўзьмяненьняў у Канстытуцыю адносна «дэцэнтралізацыі ўлады», які прадугледжвае гэты асаблівы парадак <ref>[http://w1.c1.rada.gov.ua/pls/radan_gs09/ns_golos?g_id=1136 Поіменне голосування про проект Постанови про визначення окремих районів, міст, селищ і сіл Донецької та Луганської областей, в яких запроваджується особливий порядок місцевого самоврядування (№&nbsp;2374)&nbsp;— за основу та в цілому]</ref> <ref>[http://w1.c1.rada.gov.ua/pls/radan_gs09/ns_golos?g_id=3462 Поіменне голосування про проект Постанови про попереднє схвалення законопроекту про внесення змін до Конституції України щодо децентралізації влади (№&nbsp;2217а/П1)&nbsp;— в цілому ]</ref>.
 
[[14 красавіка]] [[2016]] А. Парубі быў абраны Старшынём Вярхоўнай Рады УкраіныЎкраіны. Ён зьмяніў на гэтай пасадзе УладзіміраЎладзімера Гройсман, які ўзначаліў КабінетКабінэт Міністраў Украіны.
 
== Узнагароды ==
* Ордэн князя Яраслава Мудрага V ст. (23 чэрвеня 2009) - за важкі асабісты ўклад у развіцьцёразьвіцьцё канстытуцыйных асноў ўкраінскай дзяржаўнасьці, шматгадовую добрасумленную працу, высокі прафесіяналізмпрафэсіяналізм у абароне канстытуцыйных правоў і свабод чалавека і грамадзяніна <ref>[http://zakon.rada.gov.ua/laws/show/475/2009 Указ Президента України №&nbsp;475/2009 від 23 червня 2009 року «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Конституції України»]</ref>
* Ордэн «За заслугі» III ст. (6 сьнежня 2006) - за важкі асабісты ўклад у развіцьцёразьвіцьцё мясцовага самакіраваньня, шматгадовую добрасумленную працу і высокі прафесіяналізмпрафэсіяналізм <ref>[http://zakon.rada.gov.ua/laws/show/1040/2006 Указ Президента України №&nbsp;1040/2006 від 6 грудня 2006 року «Про відзначення державними нагородами України»]</ref>
* Ганаровая грамата ПрэзідэнтаПрэзыдэнта УкраіныЎкраіны
 
== Уласныя працы ==