К: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д пунктуацыя
д пунктуацыя
Радок 3:
|ВыяваЛітары = Cyrillic letter Ka - uppercase and lowercase.svg
}}
'''К, к''' дванаццаты знак беларускае азбукі. Паходзіць з [[Кірыліца|кірылічнай]] К («ка{{націск}}ка»), якая ўзьнікла на аснове грэцкай устаўной К («ка{{націск}}па»). У старабеларускім пісьме выкарыстоўваліся розныя выгляды (устаў, паўустаў, скорапіс) знаку, якія дапамагаюць вызначыць час і месца напісаньня пэўнага помніка. Абазначала гукі «к», «к’» («камень», «кислый»). Мела лікавае значэньне «дваццаць». У 16 ст. знак акрамя рукапіснага выгляду набыў друкаваны.
 
У сучаснай [[Беларуская мова|беларускай мове]] абазначае шумныя глухія выбухныя заднеязычныя зычныя гукі «к», «к’». Знак бывае вялікі й малы, мае рукапісны й друкаваны выгляд.
Радок 9:
== Лічбавае значэньне ==
 
Пры клясіфікацыйным падзеле мае значэньне «адзінаццаты» (група «к»), пры лічбавай нумарацыі дадатковае значэньне для разьмежаваньня прадметаў пад адным нумарам (шрыфт № 8к).
 
У стараславенскай і царкоўнаславенскай мовах К мае значэньне лічбы — 20.