Поль Рыкёр: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
– выдалены файл
 
Радок 23:
 
== Жыцьцяпіс ==
Маці Поля неўзабаве памерла пасьля таго, як нарадзіла яго. Бацька, выкладчык ангельскай мовы, загінуў на фронце ў пачатку [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] (1915). Бацькі таты выхоўвалі сірату уў пратэстанцкім духу. Фармавалі яго галоўным чынам кнігі, у прыватнасьці камэнтары да Пасланьня да Рымлянаў Карла Барта й яго ж праца «Слова Бога й слова чалавечае».
 
У 1935 году Поль Рыкэр ажаніўся, пасьля ў яго было пяцёра дзяцей.
Радок 31:
У 1939 году Рыкэр добраахвотнікам адпраўляецца на [[Другая сусьветная вайна|фронт]], але трапляе ў палон. У гэтым стане вымушанай пагрозы сьмерці ён на вопыце спазнае філязофію «пагранічнага стану»: стану паразы, адчаю, адзіноты. Але менавіта тут, воляю лёсу, яму прадставілася магчымасьць і асэнсаваць іх тэарэтычна. Рыкэр чытае ў арыгінале працы [[Карл Тэадор Яспэрс|Карла Яспэрса]], якія мелі на яго вялікі ўплыў. Іншыя інтэлектуалы-палонныя параілі яму таксама вывучыць працы [[Эдмунд Гусэрль|Эдмунда Гусэрля]]. Яшчэ ня так разабраўшыся ў філязофіі, Рыкэр стаў перакладаць «Ідэі-i» Гусэрля. Зачараваны працамі Гусэрля й разуменьнем некаторых новых рэчаў, Рыкэр працягнуў гэтую працу ўжо пасьля вайны. Але пачалося ўсё менавіта з такіх незвычайных абставінах.
 
Працы Рыкёра высока цаніў яго даўні сябар [[Караль Вайтыла]] (будучы папа рымскі). У апошнія гады жыцьця Поль Рыкэр часта езьдзіў у экуменічнуюэкумэнічную суполку брата Ражэ Шуца ў вёску Тэзэ (дэпартамэнт [[Сона і Люара]], [[Бургундыя-Франш-Камтэ]]), каб, па яго ўласных словах, перажыць тое, у што верыў ўсім сэрцам.
 
== Глядзіце таксама ==