У (кірыліца): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Red Winged Duck перанёс старонку У (знак кірыліцы) у У (кірыліца): пасьлядоўнасьць назваў
д пунктуацыя
Радок 3:
|ВыяваЛітары = Cyrillic_letter_Er_-_uppercase_and_lowercase.svg
}}
'''У, у''' дваццаць першы знак беларускае азбукі. Выкарыстоўваецца таксама ў пісьменнасьцях некаторых неславенскіх народаў. Знак «оукъ» (ук) пішацца ў сярэдзіне ці канцы слова, а знак «оник» пішацца ў пачатку слова. У стара- і царкоўнаславенскай азбуцы носіць назву «укъ», што азначае «навука, вучэньне, навучэньне». У [[Кірыліца|кірыліцы]] звычайна лічыцца 21-м па парадку, лікавага значэньня ня мае, у [[глаголіца|глаголіцы]] па ліку 22-і, мае лікавае значэньне 400. Паходжаньне знаку ў абедзьвюх азбуках — злука знакаў «он» (О) і «іжыца» (Ѵ, ѵ).
 
Напісаньне ѹ ў стараславенскіх і старажытнарускіх помніках нярэдка правакуе непрафэсыйных аўтараў на сьцьвярджэньне, што гэты знак гучаў у старажытнасьці, як спараны гук (двагук) [оу], і выкарыстаньне гэтага тэзіса для няправільных роздумаў (напрыклад вымова слова: Радоуніца, а правільна [[Радуніца]]). Ніякіх навуковых падстаў для такога сьцьвярджэньня сучаснай навуцы невядома.
Радок 11:
Пры клясіфікацыйным падзеле мае значэньне «трынаццаты» (група «М»), пры лічбавай нумарацыі — дадатковае значэньне для разьмежаваньня прадметаў пад адным нумарам (шыфр № 9 у).
 
У стараславенскай і царкоўнаславенскай мовах У ня мае лічбавага значэньня.
 
[[Катэгорыя:Беларускі альфабэт]]