Агінскія: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Rasool (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Радок 15:
'''Агінскія'''{{Заўвага|Іншая форма прозьвішча: '''Аґінскія''' ('''Aginskija'''; [[Старабеларуская мова|старабел.]] ''Окгинския''; {{мова-pl|Ogińscy|скарочана}})}} ('''Ahinskija'''<ref>Ahinski family // {{Літаратура/Гістарычны слоўнік Беларусі (1998)|к}}</ref><ref>{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = | url = http://www.britannica.com/EBchecked/topic/10051/Ahinski-Canal | загаловак = Ahinski Canal | фармат = | назва праекту = | выдавец = [[Энцыкляпэдыя Брытаніка|Encyclopædia Britannica Online]] | дата = 2 красавіка 2011 | мова = en | камэнтар = }}</ref><ref>{{Спасылка|аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = | url = http://www.president.gov.by/en/press19378.html#doc | загаловак = Mikhail Kazimir Ahinski | фармат = | назва праекту = | выдавец = The official internet-portal of the President of the Republic of Belarus | дата = 2 красавіка 2011 | мова = en | камэнтар = }}</ref>) — княскі род гербаў уласных [[Агінец|«Агінец» («Брама»)]] і «Агінскі»<ref name="evkl">[[Анатоль Грыцкевіч|Грыцкевіч А.]] Агінскія // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 202.</ref>, які ўваходзіў у шэрагі магнатаў [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]].
 
Сваё паходжаньне выводзілі ад [[Рурыкавічы|Рурыкавічаў]] ([[казельск]]ая галіна чарнігаўскіх князёў). Паводле іншай вэрсіі, пачынальнік роду — [[смаленск]]і князь [[Іван Глушонак]]<ref name="evkl"/>. Прозьвішча ўтварылася ад маёнтку [[Агінты]] ў [[Жыжмары|Жыжмарскім]] павеце на [[Жамойць|Жамойці]]. Сьпярша вызнавалі праваслаўе, у XVII ст. прынялі каталіцтва<ref name="evkl"/>.
 
У ХVІ стагодзьдзі род падзяліўся на дзьве лініі: старэйшую, прадстаўнікі якой ужывалі княскі, а потым і графскі тытул, і малодшую, якая страціла княскі тытул, але захавала за сабой шляхецтва. 3 красавіка 1868 году ўлады [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]] прызналі [[Ірэней Агінскі|Ірэнея Агінскага]] разам з сынамі ў княскай годнасьці і ўнесьлі іх у V частку Радаводных кнігаў.