Кельцы: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →Мінуўшчына: год, р. скл. -у |
шаблён, афармленьне |
||
Радок 1:
{{Населены пункт/Польшча
|
|Назва
|Назва польскай мовай
|Герб
|Сьцяг
|Гімн
|Дата
|
|
|
|Былая назва
|
|Ваяводзтва = [[Сьвентакшыскае ваяводзтва|Сьвентакшыскае]]
|Прэзыдэнт места =
|Кіраўнік =
|Плошча = 109.65
|Крыніца
|Вышыня
|Унутраны
▲| Імя кіраўніка = [[Багдан Вэнта]]
|Год
▲| Вышыня =
|Тэндэнцыя
|
|Год падліку колькасьці аглямэрацыі =
▲| Шчыльнасьць насельніцтва = 1 870
|Крыніца колькасьці аглямэрацыі =
▲| Колькасьць двароў =
|Этнічны склад насельніцтва =
▲| Часавы пас = +1
|Год падліку этнічнага складу =
▲| Летні час = +2
|Нацыянальны склад насельніцтва =
|Год падліку нацыянальнага складу =
|Колькасьць двароў
|Год падліку колькасьці двароў =
| Выява = Kielce Bishops' palace 20051008 1019.jpg▼
|Паштовыя індэксы
|
|
|
|
|
|Даўгата градусаў = 20
| Пазыцыя подпісу на мапе =▼
|Даўгата хвілінаў = 37
|Даўгата
|Пазыцыя
|Сайт = http://www.um.kielce.pl/
}}
'''Ке́льцы''' (
▲'''Ке́льцы''' ([[Польская мова|па-польску]]: ''Kielce'') — горад у паўднёвай [[Польшча|Польшчы]], зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам [[Сьвентакшыскае ваяводзтва|Сьвентакшыскага ваяводзтва]]. Горад разьмешчаны ў ''Сьвентакшыскіх гарах'' і зьяўляецца эканамічным, культурным і турыстычным цэнтрам рэгіёну. Колькасьць насельніцтва складае каля 205 тыс. чалавек. Праз горад цячэ невялікая рака [[Сільніца]], якая зьяўляецца правым прытокам [[Бобжы]]. Гістарычна горад адносіцца да [[Малапольска|Малапольскі]], ''Сандамірскай зямлі'' і зьяўляўся сталіцай ''Сьвентакрышчыны''. У навакольлі гораду да нашых дзён захаваўся келіцкі дыялект польскай мовы (''gwara kielecka'').
Плошча гораду мае узвышаны характар, перапад вышыняў складае ад 260 да 408 мэтраў над узроўнем мора. Самай высокай кропкай Кельцаў зьяўляецца гара ''Тэлеграф''.
== Гісторыя ==
Існуе паданьне, што сваім зьяўленьнем горад абавязаны князю [[Мешка II Ламбэрт|Мешку Баляслававічу]], сыну [[Балеслаў II Сьмелы|Баляслава Сьелага]]. 900 гадоў таму, у навакольлі Кельцаў знаходзіліся лясы, якія прываблівалі добрым паляваньнем. Так сама, тут быў на паляваньні і князь Мешка. Пад час пагоні за зьверам, ён адарваўся ад іншых паляўнічых і выехаў на незнаёмую паляну. Тут ён вырашыў адпачыць і заснуў у высокай траве. Яму прысьнілася, што на яго напалі забойцы, якія спрабавалі ўліць яму ў рот атруту. Калі князь ужо пачаў траціць сілы, зьявіўся ''сьвяты Войцэх'', які ўзьняў яго над зямлёй і намаляваў на зямлі знак, які быў змыты вадой. Мешка абудзіўся і убачыў недалёка ад сябе крыніцу. Вада з ім была смачная, празрыстая, такая як у сьне. Мешка адчуў прыліў сіл і пачуў крыкі сваіх падначаленых. Ад’язжаючы з паляны ён знайшоў белыя іклы невядомай жывёлы, верагодна [[дзік]]а. Князь пакляўся што пабудуе на гэтым месцы горад з вялікім касьцёлам. Праз некаторы час, тут было пабудавана паселішча, на самой паляне быў пабудаваны касьцёл ''св. Войцэха'', а крыніца, зь якой напіўся князь, атрымала назву ''Сільніца''. Паселішча атрымала назву Кельцы ў памяць аб знойдзеных іклах жывёлы (па-польску: ''kły'').
У
== Эканоміка ==
Асновай эканомікі гораду з
▲Асновай эканомікі гораду з [[15 стагодзьдзе|XV стагодзьдзя]] была здабыча карысных выкапняў: [[Жалезная руда|жалезнай руды]], [[Медзь|медзі]] і [[волава]], а так сама [[мармур]]у і [[пяшчанік]]у. У наш час атрымала разьвіцьцё будаўнічая, машынабудаўнічая прамысловасьць, а так сама сфэра апрацоўкі і паслугаў. Так сама важнае значэньне маюць келецкія кірмашы. У апошнія гады у Кельцах пачаў хутка разьвівацца аптовы [[гандаль]], былі пабудаваны некалькі гіпэрмаркетаў.
== Гарады-сябры ==
* [[Будапэшт]], [[Вугоршчына]]
* [[Чэпэл]], [[Вугоршчына]]
* [[Гэрнінг]], [[Данія]]
* [[Флінт (Мічыган)|Флінт]], [[ЗША]]
* [[Рамула]], [[Ізраіль]]
* [[Гарыцыя]], [[Італія]]
* [[Гота]], [[Нямеччына]]
* [[Віньніца]], [[Украіна]]
* [[Каменскае]], [[Украіна]]
* [[Аранж]], [[Францыя]]
* [[Еўле]], [[Швэцыя]]
* [[Сандвікен]], [[Швэцыя]]
== Вонкавыя спасылкі ==▼
{{Commons}}
▲== Вонкавыя спасылкі ==
{{Сталіцы польскіх ваяводзтваў}}
[[Катэгорыя:Кельцы| ]]
[[Катэгорыя:Населеныя пункты, згаданыя ў XI стагодзьдзі]]
|