Астафей Валовіч: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д вікілінкі
Радок 29:
|Колер загалоўку =
}}
{{Цёзкі}}
'''Астафей Валовіч''' (каля 1520, [[Гарадзенскі павет]] — 20 лістапада 1587) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[Пісар вялікі літоўскі]] (1551—1566), [[Маршалак дворны літоўскі|маршалак гаспадарскі]] (1553—1561) і [[маршалак дворны літоўскі|дворны літоўскі]] (1561—1569), [[падскарбі вялікі літоўскі|падскарбі земскі]] (1561—1566), [[падканцлер вялікі літоўскі]] (1566—1579), [[кашталян троцкі]] (1569—1579), [[канцлер вялікі літоўскі]] і [[кашталян віленскі]] (з 1579).
 
Радок 36 ⟶ 37:
Атрымаў хатнюю адукацыю, імаверна, навучаўся ў адным зь нямецкіх пратэстанцкіх унівэрсытэтаў. У 1540-я служыў сакратаром ваяводы віленскага [[Ян Юр’евіч Глябовіч|Яна Глябовіча]]. Пасада маршалка дворнага ([[1552]]) дала яму права ўвайсьці ў склад [[Рада Вялікага Княства Літоўскага|Паноў-Рады]].
 
Быў падстаростам [[берасьце]]йскім з [[1550]], дзяржаўцам [[Меднікі|медніцкім]] у [[1552]]—[[1561]], старостам [[магілёў]]скім у [[1554]]—[[1556]]1554—1556, [[Езярышча|азярышчанскім]] у [[1563]], берасьцейскім у [[1565]]—[[1587]], [[кобрын]]скім у [[1567]]—[[1587]] і [[Рэчыца|рэчыцкім]] з [[1576]]<ref>[[Анатоль Грыцкевіч|Грыцкевіч А.]] Валовіч Астафій Багданавіч // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 382.</ref>.
 
Колькі разоў езьдзіў паслом у [[Масква|Маскву]], у тым ліку ў [[1553]] для складаньня мірнага пагадненьня, калі адмовіўся назваць [[Іван IV|Івана IV]] «царом усяе Русі». Перамір’е падпісалі [[12 верасьня]] [[1553]], ва ўзнагароду атрымаў ад [[Жыгімонт Аўгуст|Жыгімонта Аўгуста]] [[Магілёўскае староства]].