Фартэцыя: розьніца паміж вэрсіямі

'''Фартэцыя''', '''цьвердзь''' ('''крэпасьць'''{{Заўвага|Паводле гісторыка [[Міхась Ткачоў|М. Ткачова]], ужываньне слова «крэпасьць» датычна замкаў і местаў і, адпаведна, слова «крапасны» датычна абарончага дойлідзтва не адпавядаюць беларускай гістарычнай рэчаіснасьці і тэрміналёгіі: у XIV—XVII стагодзьдзях гэтыя словы ў сучасным іх разуменьні не ўжываліся ня толькі ў Вялікім Княстве Літоўскім, але і ў Маскоўскай дзяржаве<ref>Ткачоў М. Абарончыя збудаванні заходніх зямель Беларусі XIII—XVIII ст. — Менск: Навука і тэхніка, 1978. С. 43.</ref>.}}) — гэта комплекс узаемазьвязаных і ўзаемадапаўняльных умацаваньняў [[бастыён]]нага тыпу, прыстасаваных для ўжываньня вагняпальнай зброі.

Найлепшымі прыкладамі фартэцыяў на Беларусі зьяўляюцца комплексы бастыённых умацаваньняў [[Нясьвіская фартэцыя|Нясьвіжу]], [[Слуцкая фартэцыя|СлуцкаСлуцку]], [[Быхаўская фартэцыя|Быхава]] ці [[Менская фартэцыя|МенскаМенску]], увогуле ж у XVII—XVIII стагодзьдзях шмат буйных і сярэдніх гарадоў Беларусі мелі падобныя бастыённыя ўмацаваньні.