Пётра Сыч: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 1:
'''Пётра Сыч''' (
== Біяграфія ==
=== Дзяцінства і юнацтва ===
Пётра Сыч (поўнае імя Пётра Альфрэд Сыч) нарадзіўся ў сям’і Марыяна і Марыі Сычоў у вёсцы [[Батурына]]. Ахрысьцілі яго ў мястэчку [[Ільля (вёска)|Ільля]] [[Вялейскі павет (Віленская губэрня)|Вялейскага павету]]. Пачатковую школу скончыў у роднай вёсцы, а сяміклясную
У [[1929]] пачаў вучобу ў [[Віленскі ўнівэрсытэт|Віленскім унівэрсытэце]] на факультэце філязофіі, але праз два гады быў вымушаны кінуць вучобу з прычыны хваробы маці (тады ўжо ўдавы). Ад гэтага часу пачаў журналісцкую працу ў віленскіх [[польская мова|польскамоўных]] газэтах. Адначасова з публіцыстыкай Пётра Сыч распачаў і пісьменьніцкую дзейнасьць. Першы верш, на польскай мове, быў надрукаваны ў [[1932]] годзе ў віленскай газэце «Голас люду». І пад артыкуламі, і пад мастацкімі творамі падпісваўся як Петрэк Вілейскі, а пазьней
=== Другая сусьветная вайна ===
Радок 16 ⟶ 17:
Адзначаны ўзнагародамі розных краінаў: брытанскімі — Зоркай Італіі, Зоркай 1939—1945, Мэдалём вайны 1939—1945 і Мэдалём Абароны, польскімі — [[Памятны крыж Монтэ-Касына|Крыжам Монтэ-Касына]] № 45039, Мэдалём Войска, Ганаровай адзнакай за раненьні і інш<ref>[http://kamunikat.fontel.net/www/knizki/historia/mtcasino/05.htm Юры Грыбоўскі, Беларусы ў бітве за Монтэ-Касіна] — Афіцэр-беларус з-пад Монтэ-Касіна</ref>.
=== Радыё Свабода ===
Па заканчэньні вайны корпус генэрала Андэрса быў пераведзены ў Ангельшчыну. Там Пётра Сыч з [[1946]] году далучыўся да беларускай працы. У [[1951]] годзе пераехаў у [[Нямеччына|Нямеччыну]], дзе рэдагаваў сатырычны часапіс «[[Шарсьцень]]» і супрацоўнічаў з газэтай «Бацькаўшчына», што выдавалася ў Мюнхэне. Стаў адным з самых першых супрацоўнікоў [[Радыё Свабода]] (тады Радыё «Вызваленьне»).
У лютым [[1954]] году з [[Канада|Канады]] ў [[Мюнхэн]] прыехаў доктар [[Вінцэнт Жук-Грышкевіч]], каб распачаць працу па стварэньні беларускай рэдакцыі Радыё
Памёр Пётра Сыч у Нямеччыне 20 чэрвеня 1964 году. Пахаваны на могілках Перлахер Форст ў Мюнхэне.<ref>{{Спасылка|аўтар = Натальля Гардзіенка.|імя = Натальля|прозьвішча = Гардзіенка|аўтарlink = Наталля Гардзіенка|суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://kamunikat.org/bek/kartki.html#did50|загаловак = PK50.Памінальная картка Пётры Сыча |назва праекту = Беларускія эміграцыйныя калекцыі|выдавец = [[Беларускі інстытут навукі і мастацтва]]|дата доступу = 1 сакавіка 2018|мова = |копія = |дата копіі = |камэнтар = }}</ref>
Як сьведчыць Вінцэнт Жук-Грышкевіч, Пётра Сыч «меў багатую, чульлівую мастацкую натуру, адораную рознымі здольнасьцямі. Быў ён пісьменьнікам, і публіцыстам, і паэтам, і маляром
== «Сьмерць і салаўі» ==
Пра перажытае пад Монтэ-Касына Пятро Сыч наважыўся распавесьці толькі напрыканцы жыцьця, у кнізе «[[Сьмерць і салаўі]]».
Нарыс Пётры Сыча «Сьмерць і салаўі» прысьвечаны адной з вызначальных стратэгічных апэрацыяў Другой сусьветнай вайны
«Сьмерць і салаўі» ўпершыню ўбачыла сьвет у газэце «Бацькаўшчына» ў [[1963]]—[[1964]] гадох, але не было закончаным, бо аўтар заўчасна памёр. Эльза Сыч
== Крыніцы ==
Радок 36 ⟶ 37:
== Вонкавыя спасылкі ==
* [http://knihi.com/Piotra_Syc/Smierc_i_salaui_Uspaminy_aficera-Bielarusa_spad_Monte-Kasyno.html Сьмерць і салаўі. Успаміны афіцэра-Беларуса спад Монтэ-Касыно]
* [http://svaboda.org/news/articles/2004/05/20040522194129.asp Азымут Сэрца. Пётра Сыч]
* [http://www.svaboda.org/programs/50years/2004/01/20040101131109.asp На хвалі Свабоды: Год 1954]
* [http://kamunikat.net.iig.pl/hist_pub_ruch09.htm Лявон Юрэвіч. Кароткая біяграфічная нататка пра Пётру Сыча]
* [http://www.dziejaslou.by/inter/dzeja/dzeja.nsf/htmlpage/zamk8?OpenDocument Зьвесткі пра Пётру Сыча і армію Андэрса, надрукаваныя ў часапісе
* [http://www.martyraloh.org/victim_only.asp?id=13022 Пётра Сыч у спісе ахвяраў камунізму на сайце martyraloh.org]
* [http://zbsb.org/infocenter/30-1.shtml Артыкул пра Пётру Сыча на сайце P<C
* [http://www.svaboda.org/programs/zamiezza/2004/05/20040525124009.asp Беларусы ў бітве пад Монтэ Касына (да 60-й гадавіны падзеі)]
|