Надворны дарадца: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дНяма апісаньня зьменаў
 
Радок 1:
'''Надворны дарадца''' ({{мова-ru|Надворныйнадворный советник|скарочана}}) — грамадзянскі [[чын]] VII (да 1745 году — VIII) кляса ў Табэлі аб рангах. Па статусе быў ніжэй за [[Калескі дарадца|калескага дарадцы]] і вышэй за [[Калескі асэсар|калескага асэсара]], тытулаваўся «ваша высокаблагародзьдзе». Па гэтым чыне да 1845 году надавалася спыдчыннае дваранства, затым — толькі асабістае. Правам прысваеньня гэтага чыну з 1803 году карысталіся дырэктары дэпартамэнтаў міністэрстваў і губэрнскае начальства ([[губэрнатар]]ы, [[намесьнік]]і, [[генэрал-губэрнатар]]ы).
 
Назоў чыну паходзіў ад пасады дарадцы г.зв. [[Надворны суд|надворнага суду]]. Нягледзячы на тое, што надворныя суды былі скасаваныя ўжо ў 1726 годзе, чын працягнуў існаваць аж да 1917 году, а на тэрыторыях, якія не кантраляваліся бальшавікамі — і некалькі даўжэй. Аўтаматычна дадзены чын з вызначанага часу прысвойваўся асобам, якія маюць навуковую ступень [[доктар]]а або [[навуковае званьне]] [[прафэсар]]а. Дзякуючы гэтай акалічнасьці ўсе значныя дзеячы навукі або мастацтва ў Расейскай імпэрыі, па-за залежнасьцю ад саслоўнага або нацыянальнага паходжаньня, станавіліся расейскімі дваранамі.