Канфэдэрацыя беларускіх суполак: розьніца паміж вэрсіямі

Створаная нелегальная група «Незалежнасьць» пасьля спыненьня ў 1984 дзейнасьці [[Беларуская сьпеўна-драматычная майстроўня|Беларускай Сьпеўнаcьпеўна-Драматычнайlраматычнай Майстроўніvайстроўні]] пастанавіла надалей разьвіваць рух у легальных культурніцкіх формах, маючы на мэце яго палітызацыю. У лютым 1985 група правяла (ва ўрочышчы Смольня Стаўбцоўскага раёну) нараду моладзі зь Менску, ГомеляГомел., Берасьця і Наваполацку, дзе вырашылі спрыяць стварэньню моладзевых арганізацыяў грамадзка-культурнага кірунку з пэрспэктывай перарастаньня іх у агульнанацыянальны рух.

У ліку іх найбуйнейшых акцыяў былі масавыя палітызаваныя сьвяткаваньні [[Купальле|Купальля]]; беларуска-латыскае экалягічна-патрыятычнае воднае ралі пратэсту супраць будаўніцтва Даўгаўпілскай ГЭС «Дзьвіна — Daugava-87» (29.04-03.05. красавіка — 3 траўня 1987); экалягічная экспэдыцыя «Прыпяць-88» (травень 1988); ушанаваньне ахвяраў палітычных рэпрэсіяў (01.11.1 лістапада 1987); мітынгі ў Менску ў абарону гістарычнай забудовы Верхняга гораду (20.03. сакавіка 1988); у Курапатах (19.06. чэрвеня 1988), каля Ўсходніх могілак у Менску (30.10. кастрычніка 1988); публічнае ўзьняцьцё пытаньня пра вяртаньне гістарычнай сымболікі (жнівень 1988); удзел у стварэньні «Камітэту-58», таварыства «[[Мартыралёг Беларусі]]», Аргкамітэту [[БНФ «Адраджэньне»]].

Дзеля захаваньня легальнага статусу суполкі часова кантактавалі з [[ЛКСМБ]]. У 1987 пры ўдзеле ЦК ЛКСБМ прайшлі 2 каардынацыйныя нарады беларускіх суполак у Менску і Полацку. У выніку радыкалізацыі моладзевы нацыянальна-культурны рух на працягу 1988 цалкам пазбавіўся апекі камсамолу. Першы Вальны Соймсойм Беларускіх Суполаксуполак 26-2726—27 сьнежня 1987 году ў в. [[Палачанка]] [[Валожынскі раён|Валожынскага раёну]] вызначыў курс на нацыянальна-культурнае і дэмакратычнае адраджэньне Беларусі, выказаўся за дзяржаўнасьць беларускае мовы. У працэсе падрыхтоўкі да Другога Вальнага Соймусойму Беларускіх Суполаксуполак 20-2120—21 жніўня 1988 году ў Менску адбылася нарада. Умовы правядзеньня Сойму, прапанаваныя Менскім гарвыканкамам, вымусілі правесьці Сойм у Вільні. Другі Вальны Соймсойм прыняў назоў КБС і ўтварыў Каардынацыйную раду. Канфэдэрацыя зьвярнулася да Аргкамітэту БНФ з просьбай лічыць яе аддзелам БНФ і ўлічыць плятформу КБС, распрацоўваючы праграму БНФ.

У 1989—1990 КБС правяла шэраг агульнабеларускіх культурных, грамадзкіх і палітычных акцыяў: Каляды, Купальлі, Дзяды (у Менску, МагілевеМагілёве і інш.). Суполкі КБС працавалі на раскопах і музэйных талоках, у верасьні 1989 годзегоду адзначылі пад Воршай 475-я ўгодкі [[Бітва пад Воршай|аршанскай бітвы]] 1514 году, удзельнічалі ў Рэспубліканскім Студэнцкімстудэнцкім Форумефоруме 21-2321—23 лістапада 1989 году, у асноўных акцыях БНФ, правялі экалягічныя рэйды «Беларусь — Дзявочая Гара — Ракаў» (травень 1989) і «Беларусь — бязьядзерная зона» (на ракетных базах Лідчыны, красавік — травень 1990), наладзілі Купальле ў Вязынцы з удзелам беларускае моладзі з розных краінаў сьвету (24-2524—25 чэрвеня 1990 году). З 1989 КБС выдавала ўласную пэрыёдыку (бюлетэні): «[[Супольнасьць (бюлетэнь)|Супольнасьць]]», «[[Весткі Адраджэньня]]», «[[Студэнцкая Думкадумка (ЗБС)|Студэнцкая думка]]» (як выданьне КБС выйшлі №№ 5, 6 за 1989).

У 1990 КБС як каардынацыйны орган інтэгравалася ў БНФ «Адраджэньне». Частка суполак спыніла актыўнасьць («Сьвітанак», «Тутэйшыя», «Маладзік»), іншыя абнавілі склад і працягвалі дзейнасьць («Паходня», менская і гомельская «Талака», «[[Выбранецкія шыхты]]» і інш.). Актывісты КБС утварылі ў 1990 годзе [[Задзіночаньне беларускіх студэнтаў|Задзіночаньне Беларускіх Студэнтаў]].