Нарказалежнасьць: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д афармленьне |
д стыль |
||
Радок 1:
'''Нарказале́жнасьць''' (наркаманія; {{мова-el|νάρκη + μᾰνία|скарочана}} — «здранцьвеньне» + «вар’яцтва») — устойлівае ўжываньне [[наркотык]]аў, што выклікае разлад [[Мэтабалізм|абмену рэчываў]], [[Страўнікава-кішачны тракт|страўнікава-кішачнага тракту]], сардэчна-сасудзістай і [[Нэрвовая сыстэма|нэрвовай сыстэмаў]]. Ужываньню наркотыкаў спрыяюць нізкая [[самаацэнка]], [[Псыхічны разлад|душэўны разлад]] і [[правапарушэньні]]. Найбольшую схільнасьць маюць [[Падлетак|падлеткі]] і [[моладзь]]. [[Хвароба]] адмяжоўвае ад рэчаіснасьці, разбурае [[пачуцьцё]] адказнасьці і абавязку, выклікае схільнасьць да хлусьні, сябелюбства, [[Рабунак|рабунку]] і гвалту. Суправаджаецца павышанай пагрозай заражэньня [[гепатыт]]ам, [[Сухоты|сухотамі]] і [[ВІЧ]] ([[СНІД]]). Скарачэньню жыцьця хворых спрыяюць [[перадазіроўка]], [[Сэпсіс|заражэньне крыві]] і спробы [[самагубства]]. [[Дзіця|Дзеці]] ў захварэлых часьцей нараджаюцца зь цялеснымі і душэўнымі адхіленьнямі і разладамі<ref name="БЭ"/>. Лячэньне ажыцьцяўляецца цягам
== Праявы ==
Радок 5:
== Беларусь ==
На ліпень 2011 году пад назіраньнем наркалягічнай службы Беларусі знаходзіліся 8952 нарказалежныя і 4458 рэдкіх наркаспажыўцоў. Штогод кожны нарказалежны ў сярэднім прыцягваў да спажываньня наркотыкаў
== Крыніцы ==
|