159 567
зьменаў
(правапіс) |
(катэгорыя, шаблён, няма крыніц) |
||
{{Няма крыніц}}
'''Злучнік''' — часьціна [[Беларуская мова|мовы]], якая ўжываецца для сувязі слоў, частак складанага сказа і самастойных сказаў. Найбольш часта злучнікі зьвязваюць аднародныя члены й простыя сказы ў складаным. Так, у сказе <em>Нават страціўшы зрок, абыду я паўсьвету, '''а''' да родных мясьцін шлях заўсёды знайду</em>. ([[Пятрусь Броўка]]) злучнік '''а''' зьвязвае аднародныя члены. У сказе <em>Абыходзілі вёсны '''і''' зімы, '''і''' гады за гадамі плылі</em> ([[Якуб Колас]]) першы злучнік '''і''' зьвязвае аднародныя члены, а другі злучнік '''і''' зьвязвае два простыя сказы складанага.
== Злучнікі падзяляюцца ==
Злучнік '''затое''' трэба адрозьніваць ад указальнага займеньніка '''тое''' і прыназоўніка '''за (за тое)'''. Параўнайце:<br />
<em>Удзень сьвяціла сонца і нават было горача, '''затое''' ноччу дацінаў холад</em>. ([[Міхась Лынькоў]]) <em>Чаго было чапляцца '''за тое''', што на век адышло, сплыло ў нябыт</em>. ([[Іван Мележ]]) У першым сказе '''затое''' — злучніке, у другім '''за тое''' — займеньнік з прыназоўнікам, у сказе выступае дапаўненьнем.<br />
{{Часьціны мовы}}
[[Катэгорыя:Часьціны мовы]]
|
зьменаў