Кірыла (Патрыярх Маскоўскі): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне
Радок 1:
'''Патрыярх Кірыла''' ('''Кірыл'''; сапраўднае імя — '''Уладзімер Міхайлавіч Гундзяеў'''; нарадзіўся 20 лістапада 1946 году, [[Ленінград]]) — япіскап [[Расейская праваслаўная царква|Расейскай праваслаўнай царквы]]; 27 студзеня 2009 году абраны, 16-мы [[Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Расеі|Патрыярхампатрыярх Маскоўскіммаскоўскі і ўсяе Расеі]], (з 1 лютага 2009 году). Патрыярх[[Мітрапаліт]] Маскоўскі[[смаленск]]і і ўсяе[[калінінград]]зкі Расеі(на Смаленскай катэдры з 26 сьнежня 1984 году), старшыня сынадальнага Аддзелу замежных царкоўных дачыненьняў (14 лістапада 1989 — 1 лютага 2009 году) і сталы сябар Сьвятога Сыноду РПЦ.
 
== Біяграфія ==
Да патрыярства — [[мітрапаліт]] [[Смаленск]]і і [[Калінінград]]зкі (на Смаленскай катэдры з 26 сьнежня 1984 году); з 14 лістапада 1989 па 1 лютага 2009 году старшыня сынадальнага Аддзела зьнешніх царкоўных сувязяў (АЗЦС) і нязьменны ўдзельнік Сьвятога Сынода;
Нарадзіўся 20 лістапада 1946 году ў [[Ленінград]]зе ў сям’і сьвятара. Скончыў Ленінградзкую духоўную сэмінарыю, потым — Ленінградзкую духоўную акадэмію (1970). У 1969 годзе пастрыгся ў манахі.
 
У 1971—1988 гадахгадох служыў на пасадах прадстаўніка Маскоўскагамаскоўскага патрыярха пры Ўсясьветнай радзе цэркваў, намесьнікам патрыяршага экзарха Заходняй Эўропы, намесьнікам кіраўніка аддзелу зьнешніхзамежных царкоўных стасункаўдачыненьняў, кіраваў патрыяршымі прыходамі ў [[Фінляндыя|Фінляндыі]].
== Паходжаньне. Дзяцінства і юнацкасьць ==
Нарадзіўся 20 лістапада 1946 году ў [[Ленінград]]зе ў сям’і сьвятара. Скончыў Ленінградзкую духоўную сэмінарыю, потым — Ленінградзкую духоўную акадэмію (1970).
 
[[Япіскап]] Расейскай праваслаўнай царквы, мітрапаліт Смаленскісмаленскі і Калініградзкікалініградзкі (на Смаленскай катэдры ад 1984 году); ад 1989 году — старшыня сынадальнага аддзелу зьнешніхзамежных царкоўных сувязяўдачыненьняў і пастаяннысталы сябар Сьвятога Сыноду.
== Сьвятарскае служэньне ==
У 1969 годзе пастрыгся ў манахі.
 
6 сьнежня 2008 году, па сьмерці патрыярха [[Аляксій II|Аляксія II]], стаў месцатрымальнікам патрыяршага пасаду. Неўзабаве на Архірэйскім саборы абралі трох кандыдатаў на патрыяршы пасад (амаль 200 архірэяў бралі ўдзел у галасаваньні: 97 прагаласавалі за мітрапаліта Кірыла, 32 — за мітрапаліта калускага і бораўскага [[Клімэнт (мітрапаліт)|Клімэнта]], і 16 — за кіраўніка [[Беларуская Праваслаўная Царква|Беларускай праваслаўнай царквы]] мітрапаліта [[менск]]ага і [[слуцк]]ага [[Філарэт (Вахрамееў)|Філарэта (Вахрамеева)]]). У дзень галасаваньня на Памесным саборы мітрапаліт Філярэт узяў самаадвод і заклікаў сваіх прыхільнікаў галасаваць за кандыдатуру мітрапаліта Кірыла. 27 студзеня 2009 году на Памесным саборы Расейскай праваслаўнай царквы ў храме Хрыста Збаўцы ў Маскве абраны 16-м патрыярхам Маскоўскім і ўсяе Русі. Больш за 700 дэлегатаў бралі ўдзел у таемным галасаваньні: за мітрапаліта Кірыла аддалі свае галасы 508 дэлегатаў, за Клімэнта — 169. Інтэрнізацыя адбылася 1 лютага 2009 году.
== Біскупскае служэньне ==
У 1971—1988 гадах служыў на пасадах прадстаўніка Маскоўскага патрыярха пры Ўсясьветнай радзе цэркваў, намесьнікам патрыяршага экзарха Заходняй Эўропы, намесьнікам кіраўніка аддзелу зьнешніх царкоўных стасункаў, кіраваў патрыяршымі прыходамі ў [[Фінляндыя|Фінляндыі]].
 
8 сьнежня 2009 году ўзнагароджаныатрымаў беларускімад ордэнамА. Лукашэнкі беларускі ордэн Дружбы народаў<ref>[http://www.pravo.by/webnpa/text.asp?RN=P30900604 УКАЗУказ ПРЭЗІДЭНТАпрэзідэнта РЭСПУБЛІКІРэспублікі БЕЛАРУСЬБеларусь 8 снежня 2009 г. № 604 Аб узнагароджанні дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь]</ref>.
[[Япіскап]] Расейскай праваслаўнай царквы, мітрапаліт Смаленскі і Калініградзкі (на Смаленскай катэдры ад 1984 году); ад 1989 году — старшыня сынадальнага аддзелу зьнешніх царкоўных сувязяў і пастаянны сябар Сьвятога Сыноду.
 
== Погляды ==
== Абраньне на Патрыяршы Пасад ==
Адстойвае геапалітычны канцэпт [[Расейскі сьвет|«расейскі сьвет»]] ({{мова-ru|«русский мир»}}<ref>Тишков В. А. [http://www.antirasizm.ru/doc/publ_085.doc Русский мир: смысл и стратегии], 2007{{ref-ru}}</ref>), які вызначаецца як агульная «цывілізацыйная прастора», збудаваная на трох слупах:
6 сьнежня 2008 году, пасьля сьмерці патрыярха [[Аляксій II|Аляксія II]], абраны трымальнікам пасады патрыярха.
: 1) праваслаўе
 
: 2) расейская мова і культура як фактары, якія маюць аб'ядноўваць народы «расейскага сьвету»
На Архірэйскім саборы былі абраны тры кандыдаты на патрыяршы пасад (амаль 200 архірэяў бралі ўдзел у галасаваньні: 97 прагаласавалі за мітрапаліта Кірыла, 32 — за мітрапаліта Калускага і Бораўскага [[Клімэнт (мітрапаліт)|Клімэнта]], і 16 — за кіраўніка [[Беларуская Праваслаўная Царква|Беларускай праваслаўнай царквы]] мітрапаліта [[Менск]]ага і [[Слуцк]]ага [[Філарэт (Вахрамееў)|Філарэта]]).
: 3) «агульная гістарычная памяць і агульныя погляды на грамадзкае разьвіцьцё»<ref>Друзенко Г. [http://www.dt.ua/1000/1550/67745/ Геополітика від Патріарха: Царство Небесне vs Руський світ] // Дзеркало тижня. №&nbsp;44 (772), 14&nbsp;— 20 листопада 2009.</ref>
 
У дзень галасаваньня на Памесным саборы мітрапаліт Філярэт узяў самаадвод і заклікаў сваіх прыхільнікаў галасаваць за кандыдатуру мітрапаліта Кірыла.
 
27 студзеня 2009 году на Памесным саборы Расейскай праваслаўнай царквы ў храме Хрыста Збаўцы ў Маскве абраны 16-м патрыярхам Маскоўскім і ўсяе Русі. Больш за 700 дэлегатаў бралі ўдзел у таемным галасаваньні: за мітрапаліта Кірыла аддалі свае галасы 508 дэлегатаў, за Клімэнта — 169. Інтэрнізацыя адбылася 1 лютага 2009 году.
 
8 сьнежня 2009 году ўзнагароджаны беларускім ордэнам Дружбы народаў<ref>[http://www.pravo.by/webnpa/text.asp?RN=P30900604 УКАЗ ПРЭЗІДЭНТА РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ 8 снежня 2009 г. № 604 Аб узнагароджанні дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь]</ref>.
 
== Крытыка ==