Уладзімер Ягоўдзік: розьніца паміж вэрсіямі

'''УладзімерУладзі́мер ІванавічІва́навіч ЯгоўдзікЯго́ўдзік (Ягаўдзік)''' ({{ДН|14|2|1956}}, в. [[Кастровічы]], [[Слонімскі раён]], [[Гарадзенская вобласьць]]) — беларускі [[празаік]], [[драматург]]. Ляўрэат Прэміі прафсаюзаў Беларусі (1993) і [[Літаратурная прэмія імя Янкі Маўра|Літаратурнай прэміі Янкі Маўра]] (1994).

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. ВучыўсяНавучаўся ў Дзятлаўскай, Слонімскай, Зэльвенскай школах-інтэрнатах, у 1978 г. скончыў [[філялягічны факультэт БДУ|філялягічны факультэт]] [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]]. У 1978—1982 гг. працаваў карэспандэнтам Берасьцейскай абласной газэты «[[Заря (газэта)|Заря]]», рэдактарам Берасьцейскай абласной студыі тэлебачаньня. У 1982—1990 гг. — супрацоўнік штотыднёвіка «[[Літаратура і мастацтва (1932)|Літаратура і мастацтва]]». З 1990 г. — рэдактар газэты «Дзеці і мы». У лютым 1995 году засноўвае свой уласны дзіцячы экалягічны часопіс для сям’і і школы “Лесавік” -«Лесавік» — выйшла больш за 80 нумароў. У 1997-? гадах — галоўны рэдактар часопіса «[[Бярозка (часопіс)|Бярозка]]».

Дэбютаваў у друку вершамі ў 1972 г. (газэта «Гродзенская праўда»). Выдаў кнігі прозы «Стронга» (1984), «Вочы Начніцы» (бібліятэка часопіса «Маладосць», 1989), «ПрыручэннеПрыручэньне птушкі» (1989), зборнік казак «Сонейка, свяцісьвяці!» (1988). Аўтар мастацкага альбому «[[Алена Кіш]]» (1990).

Напісаў для дзяцей п’есы, што ставіліся ў лялечных і драматычных тэатрах краіны, на Беларускім радыё і тэлебачаньні,: «Залатое зярнятка» (пастаўлена ў 1983), «Сонейка, сьвяці!» (надрукавана і пастаўлена ў 1985), «Пякла баба калачы» (з А.Шкілёнкам, пастаўлена ў 1987), «Сакрэты Вогніка» (пастаўлена ў 1987), «Усьміхніся, прынцэса…» (надрукавана і пастаўлена ў 1990).

У 2008 годзе заснаваў сэрыю “Скарбы«Скарбы Радзімы”Радзімы» і пачаў у ёй для школьнікаў і іх бацькоў, а таксама для настаўнікаў, выдаваць прыгожыя каляровыя кніжкі, які выйшла ўжо больш за 20.

Выступае ў пэрыядычным друку як [[літаратурны крытык]], а таксама з мастацтвазнаўчымі артыкуламі пра самадзейных і прафэсійных мастакоў краіны. Пераклаў з расейскай і ўкраінскай моў асобныя творы [[Л. Лявонаў|Л. Лявонава]], [[Віктар Астаф'еўАстаф’еў|В. Астаф’ева]], [[ЮрыйЮры Бондараў|Ю. Бондарава]], [[М. Віграноўскі|М. Віграноўскага]].

{{калёнкі|3|мал=да}}