Аляксандар Квасьнеўскі: розьніца паміж вэрсіямі

|імя = Аляксандар КвашнеўскіКвасьнеўскі

|пачатак_тэрміну = [[23 сьнежня]] [[1995]]

|канец_тэрміну = [[23 сьнежня]] [[2000]]

|пачатак_тэрміну2 = [[23 сьнежня]] [[2000]]

|канец_тэрміну2 = [[23 сьнежня]] [[2005]]

|сужэнец = Яланта КвашнеўскаяКвасьнеўская

'''Аляксандар КвашнеўскіКвасьнеўскі''' ({{мова-pl|Aleksander Kwaśniewski}}; {{Нарадзіўся|15|11|1954}}, Бялагард, Кашалінскае ваяводзтва)  — [[Польшча|польскі]] дзяржаўны і палітычны дзяяч, прэзыдэнт Польскай Рэспублікі 1995—2005 (перавыбраны ў [[2000]] на пяцігадовы тэрмін).

Нарадзіўся ў БялагардеБялагардзе (Польшча). У часы [[ПНР|Польскай Народнай Рэспублікі]] зьяўляўся чальцом Сацыялістычнага саюза польскіх студэнтаў (па{{Мова-польску pl|Socjalistyczny Związek Studentów Polskich|скарочана}}) і быў міністрам спорту ва ўрадзе ў 1980-х гадах. Пасьля скасаваньня Польскай Народнай Рэспублікі стаў правадыром левага крыла Сацыял-дэмакратычнай партыі Польшчы, пераемніцы былой кіруючай Польскай аб’яднанай рабочай партыі, а таксама адным з заснавальнікаў Дэмакратычнага левага альянсу.

КвашнеўскіКвасьнеўскі быў абраны на пасаду прэзыдэнта ў 1995 годзе, абыйшоўшы свайго суперніка, [[Лех Валенса|Леха Валенсу]]. Ён быў пераабраны на другі рок у 2000 годзе ў вырашальнай перамогі зь першага разу. Ягоны тэрмін скончыўся 23 сьнежня 2005  г., калі ён перадаў уладу свайму пераемніку, кансэрватар [[Лех Качыньскі|Леху Качыньскаму]].

== Сям'яСям’я і асабістае жыцьцё ==

Аляксандар КвашнеўскіКвасьнеўскі меў бацьку Зьдзіслава КвашнеўскагаКвасьнеўскага (1921-19901921—1990), лекар па спэцыяльнасьці хірург, кіраўнік лячэбніцы ў Белагардзе для чыгуначнікаў, і матку Аляксандру (хатняя гаспадыня) да замужжа Балаш (1929-19951929—1995). У лістападзе 1979 А. КвашнеўскіКвасьнеўскі ажаніўся назь ЯланцеЯлантай КонтыКонтай, якая нарадзіла КвашнеўскамуКвасьнеўскаму дачку — Аляксандру (нар. 1981).

У юнацтве ён займаўся [[Лёгкая атлетыка|лёгкай атлетыкай]].

Аляксандар КвашнеўскіКвасьнеўскі заявіў, што ён [[Атэізм|атэіст]].

У 1973-19771973—1977 вучыўся на факультэце эканомікі транспарту ва ўнівэрсытэце [[Гданьск]]а. Ён ня ўсе экзамэны здаў, прадугледжаныя ў вучэбнай праграме і ня прадставіў дысэртацыю. У маладосьці ён быў актывістам сацыялістычнай грамады студэнтаў (урадавая арганізацыя (да 1982  г.)). Ён служыў у якасьці старшыні рады старшыняў, у прыватнасьці, унівэрсытэт Сацыялістычны саюз польскіх студэнтаў (ССПС) у 1976-19771976—1977, а затым падстаршыня аблсное рады ў Гданьску (1977-19791977—1979), член вышэйшых органаў ССПС (1977-19821977—1982). Ён быў галоўным рэдактарам “Тыднёвіка"Тыднёвіка студэнта "«і  г. д."» (зь лістапада 1981 году па люты 1984 году), і рэдактарам штодзённага часопіса "«Сьцягі нашай моладзі"» (1984-19851984—1985).

КвашнеўскіКвасьнеўскі быў сябрам партыі Польскай аб’яднанай рабочай (Камуністычнай партыі) з 1977 году (пакуль яе роспусьцілі ў 1990 годзе) служыў міністрам Рады міністраў маладзёвага ўрада Зьбігнева Мэснэра ў 1985-19871985—1987, затым старшынём моладзі і спорту (1987-19901987—1990). Ва ўрадзе Мечыслава Ракоўскага быў чальцом Прэзыдыюма ўрада і старшыні сацыяльна-палітычнага камітэта Рады Міністраў з кастрычніка 1988 па жнівень 1989. У 1988-19911988—1991 ён узначальваў Алімпійскі камітэт Польшчы. У 1985-19901985—1990 гадах ён быў чальцом прэзыдыюма Рады па абароне памяці барацьбы і пакутніцтва (ў 1988 Рады па ахове помнікаў барацьбы і пакутніцтва).Зь лютага па красавік 1989 году ён прыняў удзел у пленарным пасяджэньні Круглага Стала і Групы для прафсаюзнага плюралізму (старшыня групы, разам з Тадэвушам Мазавецкім і Рамуальдам Сасноўскі) у камандзе па рэформе палітычных пытаньняў і мясцовага самакіраваньня. На парлямэнцкіх выбарах ў 1989 годзе балатаваўся ў Сэнат ў ваяводзтве Кашалін, прайграў кандыдатам Грамадзянскай рады «Салідарнасьць» (атрыманай у 38,5% галасоў, самы вялікі працэнт сярод усіх кандыдатаў ПАРП у Сэнат Польшчы).

Пасьля распаду камуністычнай партыі ў 1990 годзе, разам зь Лешакам Мілерам і Ёзэфам Алексым ён быў адным з заснавальнікаў польскай сацыял-дэмакратыі, быў яе старшынём да 1995 году. Квасьнеўскі таксама ўдзельнічаў у арганізацыі выбарчай грамады Саюзь левых дэмакратаў (СЛД) перад выбарамі ў 1991 годзе. У 1991-19951991—1995 гадах займаў пасаду пасла Сойму. Квасьнеўскі быў абраны ў Варшаве са сьпісу (СЛД) (1993 атрымаў найбольшую колькасьць галасоў у краіне, гэта значыць 148 553 галасоў). У абодвух гэтых кадэнцыя ён служыў у якасьці старшыні суполкі (СЛД).У першы тэрмін Сойма ён служыў у Камітэце па замежных справах, юстыцыі, трох часовых камітэтах. У Другім тэрміне, КвашнеўскіКвасьнеўскі ўдзельнічаў у пасяджэньнях Камітэта па эканамічнай палітыцы, бюджэце і фінансах, замежных спраў і двух часовых камітэтах. Зь лістапада 1993 году па лістапад 1995 ён узначальваў Канстытуцыйны камітэт Народнага сабора.

У 1995 годзе Квасьнеўскі прыняў удзел у прэзыдэнцкіх выбарах у якасьці кандыдата ад СЛД зь лёзунгамі "«абраць будучыню"» і "«агульная Польшча"». У другім туры выбараў, праведзеных 19 лістапада 1995 сутыкнуўся з падачай заяўкі на перавыбраньне Леха Валенсы. Ён выйграў, атрымаўшы 51,7% галасоў.Падчас выбарчай кампаніі паднялі пытаньне аб адукацыі Аляксандра КвашнеўскагаКвасьнеўскага, які ў парлямэнцкіх выбарах, заявіўшы, што мае ўнівэрсытэцкі дыплём. Гэтая ж інфармацыя была ўключана ў афіцыйным паведамленьні Нацыянальнага выбарчай камісіі. КвашнеўскіКвасьнеўскі таксама пацьвердзіў ў наступных інтэрвію, што мае вышэйшую асьвету. 16 лістапада 1995  г., Бруна Сынак, памочнік начальніка ўнівэрсытэту Гданьска, заявіў, што 5 кастрычніка 1978 г Аляксандар КвашнеўскіКвасьнеўскі быў выдалены са сьпісу студэнтаў факультэта эканомікі і транспарту Гданьскага ўнівэрсытэту. Гэта было пацьверджана таксама рэктарам унівэсітэта Зьбігневам Гронкам. Аляксандар КвашнеўскіКвасьнеўскі зноў паўтарыў тэзіс аб яго вышэйшай адукацыі ў інтэрвію Frankfurter газэты ад 24 лістапада 1995 году, называючы заяву рэктара «выбарчай манэўрам"». 2 сьнежня 1995 году ў якасьці абранага прэзыдэнта ўжо прызнаў у "«Палітыка"», што не зьяўляецца ўладальнікам вышэйшай асьветы, але ён думаў, што ў яго ёсьць вышэйшая адукацыя, таму што нібыта прайшоў усе іспыты ў ВНУ. Расьсьледаваньне было спынена пракурорам ў 1996 годзе, з-за адсутнасьці крымінальнага злачынства. У рэзалюцыі Вярхоўнага суда ад 9 сьнежня 1995, прынятай па выніках галасаваньня выявілі, што няправільная інфармацыя даецца кандыдатам ў заяве не маглі паўплываць на зыход выбараў, абвясьціўшы гэтае рашэньне пачаліся пратэсты, але яны закончыліся нічым.

Умяшальніцтва ў Іраку ў 2003  г. Па просьбе прэм’ер-міністра Лешэка Мілера прыняў рашэньне аб выкарыстаньні польскага ваеннага кантынгенту да 200 ваеннаслужачых у складзе сіл міжнароднай кааліцыі для вайны ў Іраку. Па распараджэньні прэзыдэнта Польшчы выдадзенага па просьбе прэм’ер-міністра ад 3 верасьня 2003 году ў Іраку, дыслакаванай у поьскае войска ў Йраку павялічылася з 1000 да 2000 салдат.

У верасьні 1999 году ён прыняў удзел у сьвяткаваньні 59-й гадавіны Катыні. Падчас візыту на могілках ахвяраў таталітарызму на Паціхатках, што ў [[Харкаў|Харкаве]] Аляксандар Квасьнеўскі, быў п’яны.

У канцы 2004 году пад час так званай аранжавай рэвалюцыі ва Ўкраіне быў па ініцыятыве Леаніда Кучмы пасярэднікам. КвашнеўскіКвасьнеўскі браў актыўны ўдзел у перамовах паміж Віктарам Юшчанкам і Віктарам Януковічам.

* [http://kwasniewskialeksander.pl/biografia Жыцьцяпіс А. КвашнеўскагаКвасьнеўскага]