Верашчака: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
беларуская таксама |
д +Спасылка |
||
Радок 1:
{{Страва
|назва = Верашчака
|выява =
|памер_выявы =
|подпіс_выявы =
|іншыя_назвы = кілбаса па-старапольску
|падобныя = [[мачанка]]
|тып =
|кухні = [[Беларуская кухня|беларуская]], летувіская і польская
|краіна = Польшча
|рэгіён =
|аўтар = кухмістар Верашчака
|зьявілася = 1750-я гады
|складанасьць =
|час = 3 гадзіны
|складнік = [[курыца]]
|складнікі = [[баравік]]і, [[сьмятана]], грудзінка, [[цыбуля рэпчатая|цыбуля]], пшанічная [[мука]]
|калёрыі =
|бялкі =
|тлушчы =
|вугляводы =
|глікемічны_індэкс =
|commons =
}}
'''Верашча́ка''' — традыцыйная беларуская, літоўская і польская страва, вядомая з «саскіх» (саксонскіх) часоў, ад сярэдзіны [[18 стагодзьдзе|XVIII стагодзьдзя]].
== Складнікі ==
Для прыгатаваньня верашчакі выкарыстоўваюцца: 1 [[курыца]] сярэдняга памеру, сушаныя [[баравік]]і — 1 жменя, [[сьмятана]] — 1 [[шклянка]], грудзінка — 100 грамаў, 2 цыбуліны сярэдняга памеру, [[Пшаніца|пшанічная]] мука — 3 сталовыя лыжкі, зеляніна [[Пятрушка|пятрушкі]] і [[кроп]]у, перац, [[кмен]] і [[каляндра]]<ref name="а">{{Артыкул|аўтар=Аляксандар Вашчанка.|загаловак=Слухай бацьку і маці — будзе парадак у хаце|спасылка=http://zviazda.by/be/news/20130827/1377595903-sluhay-backu-i-maci-budze-paradak-u-hace|выданьне=Ігуменскі тракт|тып=|год=27 жніўня 2013|нумар=27 (42)|старонкі=[http://zviazda.by/sites/default/files/pdf/2013/08/1377592215_6.pdf 6]|issn=}}</ref>.
== Прыгатаваньне ==
[[Курыца|Курыцу]] вараць да гатоўнасьці ў вадзе. Затым [[мяса]] курыцы аддзяляюць ад [[Косьць|костак]] і дробна наразаюць. У асобным посудзе адварваюць папярэдне замочаныя сушаныя [[баравік]]і. Пасьля ў {{Артыкул у іншым разьдзеле|сатэйнік||ru|Сотейник}} (глыбокую патэльню) уліваюць 2 шклянкі працэджанага курынага [[булён]]у і 2 шклянкі грыбнога. Грудзінку наразаюць дробнымі кавалкамі і падсмажваюць на [[Патэльня|патэльні]]. Туды ж дадаюць парэзаную [[Цыбуля рэпчатая|цыбулю]], якую гатуюць да залацістага адценьня. Затым булён у сатэйніку даводзяць да кіпеньня. Пасьля гэтага туды дадаюць парэзаную кураціну, баравікі і падсмажаную грудзінку з цыбуляй. Затым 3 сталовыя лыжкі [[Мука|мукі]] разводзяць у вадзе і тонкім струменем уліваюць у булён. Туды ж дадаюць [[Шклянка|шклянку]] сьмятаны, перац, кмен і каляндру. Пасьля сатэйнік закрываюць накрыўкай і пераводзяць на малы агонь, на якім гатуюць 30—40 хвілінаў. За гэты час выпякаюць [[блін]]ы. Пасьля адкрыцьця накрыўкі верашчаку пасыпаюць зелянінай. Бліны дзеляць на чвэрці, якія зварочваюць у трубачку, каб макаць у верашчаку адкрытым бокам<ref name="а"/>.
== Гісторыя ==
Радок 8 ⟶ 38:
Народная этымалёгія выводзіла назву ад шыпеньня, якое зыходзіць ад кілбасы пад час гатаваньня. Адной з магчымых дадатковых падстаў пашырэньня своеасаблівага «культу верашчакі ў [[19 стагодзьдзе|XIX стагодзьдзі]] была асоба [[Марыля Верашчака|Марылі Верашчакі]], каханай [[Адам Міцкевіч|Адама Міцкевіча]].
== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}
{{Крыніца НашаЕжа|Алесь Белы}}
[[Катэгорыя:Стравы зь мяса]]
[[Катэгорыя:Беларуская кухня]]
[[Катэгорыя:Летувіская кухня]]
| |||