Англа-фрыскія мовы: розьніца паміж вэрсіямі

Шэраг лінгвістаў пастулюе існаваньне ў складзе заходнегерманскае групы моваў інгвэонскае падгрупы, што складаецца з старажытнафрыскай, старажытнасаксонскай і стараангельскай моваў. Часам у склад інгвэонскае падгрупы ўключаюць [[заходнефлямандзкія дыялекты]] — германскія дыялекты [[Заходняя Флямандыя|Заходняй Флямандыі]]<ref>Bremmer (2009:22)</ref>. Гіпотэза інгвэонскіх моваў разглядае ўсе інгвэонскія мовы як мовы, якія ня мелі агульнае мовы-продку, замест якой існавала група дыялектаў з агульнымі арэальнымі рысамі, якія ўспадкаваліся ўсімі інгвэонскімі мовамі<ref>Гл, напрыклад, Voyles (1992).</ref>. Гэтая гіпотэза была прапанаваная ў [[1942]] годзе нямецкім дасьледчыкам Ф. Маўэрам у якасьці альтэрнатывы дрэвавіднай мадэлі моўнае клясыфікацыі паводле А. Шляйхера, якой прадугледжвалася існаваньне англа-фрыскае падгрупы.