'''Эдуард ван Бэйнум''' (''Eduard van Beinum'') ([[3 верасьня 1900, [[Арнэм]], [[1900Нідэрлянды]] -— [[13 красавіка]] 1959, [[1959Амстэрдам]]) - [[Нідэрлянды|нідэрляндзкі]] [[дырыгент]]. Вядомы як папулярызатар музыкі [[Антон Брукнэр|Антона Брукнэра]].
Быў дырыжорамдырыгентам-самавукам. Ад [[1927]] да [[1931]] г. кіраваў аркестрам Харлемскага[[Гаарлем]]скага акрестравага таварыства. У [[1931]] годзе заняў пазыцыю другога дырыжорадырыгента [[Каралеўскі аркестар Канцэртгебаў|Каралеўскага аркестру Канцэртгебаў]] (асыстэнта [[Вілем Мэнгельбэрг|Вілема Мэнгельбэрга]]). Ад [[1938]] году ўжо падзяляў пасаду галоўнага дырыжорадырыгента з Мэнгельбэргам. У [[1945]]-м годзе, па заканчэньні [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]], ван Бэйнум стаўся аднаасобным галоўным дырыжорамдырыгентам Каралеўскага аркестру Канцэртгебаў (тады як Мэнгельбэргу было забаронена займацца дырыжорскайдырыгентскай дзейнасьцю ў Нідэрляндах празь ягонае супрацоўніцтва з акупацыйным рэжымам). Наступнікам ван Бэйнума ад [[1959]] году быў [[Бэрнард ХайтынкГайтынк]].
У [[1947]]-[[1949]] гадох ван Бэйнум быў таксама галоўным дырыжорамдырыгентам [[Лёнданскі філярманічны аркестар|Лёнданскага філярманічнага аркестру]]. У [[1956]] быў галоўным дырыжорамдырыгентам Лёс-Анжелескага філярманічнага аркестру.
Памёр ад вострага сардэчнага прыступу падчас рэпетыцыірэпэтыцыі на сцэне [[Канцэртгебаў]], працуючы над 1-й Сымфоніяй [[Яганэс Брамс|Брамса]].
У цяперашні час існуе Фундацыя імя Эдуарда ван Бэйнума (''Eduard van Beinum Stichting''), якая падтрымлівае маладых таленавітых артыстаў.
==Вонкавыя спасылкі==
* [http://classicalcdreview.com/evb.html Біяграфія й дыскаграфія] (па{{ref-ангельску)en}}
