Градус Цэльсія: розьніца паміж вэрсіямі

Градус Цэльсія названы ў гонар [[Швэцыя|швэцкага]] [[навуковец|навукоўца]] [[Андэрс Цэльсіюс|Андэрса Цэльсіюса]], які прапанаваў у [[1742]] годзе новую шкалу для вымярэньня тэмпэратуры. За нуль па шкале Цэльсія прымалася [[кропкапункт плаўленьня]] [[лёд]]у, а за 100° — [[кропкапункт кіпеньня]] [[вада|вады]] пры стандартным атмасфэрным ціску. (Першапачаткова Цэльсій за 100° прыняў тэмпеэратуру раставаньня лёду, а за 0° — тэмпэратуру кіпеньня вады. І толькі пазьней яго суайчыньнік М. Штрэмэр «перавярнуў» гэтую шкалу). Гэтая шкала лінейная ў інтэрвале 0—100° і гэтак жа лінейна працягваецца ў вобласьці ніжэй 0° і вышэй 100°. Лінейнасьць зьяўляецца асноўнай праблемай пры дакладных вымярэньнях тэмпэратуры. Досыць згадаць, што клясычны тэрмомэтар, запоўнены вадой, немагчыма разьмеціць для тэмпэратур ніжэй 4 градусаў цэльсія, бо ў гэтым дыяпазоне вада пачынае зноў пашырацца.

Паводле сучаснага азначэньня, градус Цэльсія роўны аднаму кэльвіну, а нуль шкалы Цэльсія ўсталяваны такім чынам, што тэмпэратура [[патройнаяпатроены кропкапункт|патройнайпатроенаша кропкіпункту]] вады роўная 0,01 °C. У выніку, шкалы Цэльсія і Кэльвіна ссунутыя на 273,15: