Пэрл-Гарбар: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д афармленьне, катэгорыя |
д →Напад на Пэрл-Гарбар: +Зьвязнасьць |
||
Радок 17:
Мэтай нападу на Пэрл-Гарбар зьяўлялася нэўтралізацыя ціхаакіянскага флёту ЗША для таго, каб забясьпечыць свабоду дзеяньняў японскай арміі і флёту ў паўднёва-ўсходняй [[Азія|Азіі]].
Раніцай самалёты зь японскіх авіяносцаў нанеслі ўдары па аэрадромах на востраве Оаху і па караблях, якія стаялі на якары ў гавані Пэрл-Гарбар. Было зьнішчана 4 лінкоры, 2 эсьмінцы, 1 мінны загараджальнік. Яшчэ 4 лінейныя караблі, 3 лёгкія крэйсэры і 1 эсьмінец атрымалі сур’ёзныя пашкоджаньні. Страты амэрыканскай авіяцыі склалі 188 самалётаў зьнішчанымі, яшчэ 159 былі цяжка пашкоджаныя. Амэрыканцы страцілі 2403 чалавекі забітымі (зь іх больш за 1000 на борце зьнішчанага лінкора «Арызона») і 1178 параненымі. Японцы страцілі 29 самалётаў — 15 пікіравальнік, 5 тарпэданосцаў і 9 зьнішчальнікаў. Былі патопленыя 5 звышмалых падводных лодак. Людзкія страты склалі 55 чалавек. Яшчэ адзін — [[лейтэнант]] Сакамакі — быў узяты ў палон. Ён даплыў да берага пасьля таго, як яго звышмалая падводная лодка наскочыла на рыф.
З пункту гледжаньня неадкладнага эфэкту напад на Пэрл-Гарбар абярнуўся неймаверным посьпехам для Японіі. Нэўтралізацыя ціхаакіянскага флёту ЗША на 6 месяцаў дазволіла Японіі зь лёгкасьцю захапіць вялікую частку Паўднёва-Ўсходняй Азіі, у тым ліку [[Ганконг]], [[Бірма|Бірму]], [[Галяндзкая Ост-Індыя|Галяндзкую Ост-Індыю]], [[Малае]], [[Сынгапур]] і [[Філіпіны]]. Аднак адмова ЗША ў перамір’і і немагчымасьць атрыманьня дапамогі ад саюзнікаў у канчатковым рахунку прывялі да паразы Японіі. З усіх патопленых амэрыканскіх караблёў не атрымалася аднавіць толькі 4 — лінкоры «Арызона» (выбухнуў), «Аклагома» (перакуліўся) і 2 эсьмінцы. Імкнучыся зьнішчыць [[лінкор]]ы і самалёты, японскія сілы пакінулі некранутымі вельмі важныя для далейшага ходу вайны і разам з тым лёгка дасягальныя ў рамках нечаканай атакі цэлі: 11 падводных лодак, велізарныя запасы нафты ў сховішчах, рамонтныя майстэрні і докі. Уласна і авіяцыі, нягледзячы на ўяўныя вялікія лічбы ўрону, быў нанесены значна меншы магчымага ўрон. Імкнучыся да максімальнай утоенасьці і мінімальных страт, японскае камандаваньне адмовілася ад прымяненьня артылерыйскіх караблёў (што пры зніжэньні рызыкі страт і выяўленьня значна паменшыла і нанесеную праціўніку шкоду), засяродзіўшыся на авіяцыі і звышмалых падводных лодках (апошнія не прынесьлі ніякага выніку). Больш за тое, спрабуючы максымальна атрымаць вынік з фактару нечаканасьці, удар наносілі толькі дзьвюмя хвалямі, што ў канчатковым выніку, захаваўшы большую колькасьць самалётаў, істотна зьменшыла і амэрыканскія страты. Наўмысна ці выпадкова, але японскі флёт напаў на амэрыканскую вайсковую базу ў момант адсутнасьці на ёй [[Авіяносец|авіяносцаў]]. Як вынік, авіяносныя вайскова-марскія сілы амэрыканскага флёту, якія сталі асноўнымі ў далейшым ходзе [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]], не панесьлі ў ходзе апэрацыі ніякіх страт. Апошні фактар стаў падставай для абвінавачваньня амэрыканскага кіраўніцтва ў наўмысным засяроджваньні пад удар японскага флёту не маючых вырашальнай баявой каштоўнасьці караблёў (лінейныя караблі тыпу «Паўночная Караліна», на той момант два найноўшых і як вынік наймацнейшых лінкоры ЗША, на базе адсутнічалі, яшчэ восем знаходзіліся ў розных стадыях дабудоўкі) з мэтай схіленьня амэрыканцаў да ўступленьня ў Другую сусьветную. З 22 японскіх караблёў, якія прымалі ўдзел у нападзе на Пэрл-Гарбар, да канца вайны ацалеў толькі 1.
| |||