'''Маце́й Карва́цкі''' ({{мова-pl|Maciej Karwacki}}; [[30 сакавіка]][[1686]], [[Унешаў]], [[Прусія]] — [[10 красавіка]][[1756]], [[Наваградак]]) — [[езуіты|езуіт]] ад [[1 кастрычніка]][[1706]] году.
Перад уступленьнем у Закон вывучаў філязофію ў [[Рэшль|Рэшлю]] й [[Бранеў|Браневе]]. Прафэсар рыторыкі ў Браневе ([[1716]]—[[1717]]1716—1717), Рэшлю ([[1717]]—[[1718]]1717—1718) і [[Ломжа|Ломжы]] ([[1718]]—[[1719]]1718—1719), прафэсар матэматыкі, [[іўрыт|жыдоўскае]] й [[грэцкая мова|грэцкае моваў]], прэфэкт друкарні ў [[Вільня|Вільні]] ([[1720]]—[[1732]]1720—1732), прэфэкт школаў у [[Слонім]]е ([[1736]]—[[1738]]1736—1738), супэр’ёр у [[Мітава|Мітаве]] ([[1739]]—[[1741]]1739—1741), прафэсар матэматыкі й грэцкае мовы ў Наваградку ([[1743]]—[[1756]]1743—1756). Аўтар граматыкі грэцкае мовы «Grammatica Graeca», выдадзенае ў Вільні ў [[1725]]. Са шляхецкага роду [[Карвацкія|Карвацкіх]], пляменьнік [[Станіслаў Карвацкі (1641-1694)|Станіслава]], брат [[Томаш Карвацкі|Томаша]], [[Людвік Францішак Карвацкі|Людвіка Францішка]], дзядзька [[Станіслаў Карвацкі (1700-1759)|Станіслава]].
