Касьцёл Сьвятога Язэпа і кляштар бэрнардынаў (Менск): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →‎Гісторыя: пунктуацыя
Радок 51:
== Гісторыя ==
=== Вялікае Княства Літоўскае ===
[[Файл:Miensk, Vialikaja Bernardynskaja. Менск, Вялікая Бэрнардынская (1806).jpg|180px|значак|зьлева|Плян комплексу, 1806 г.]]
 
У 1624 годзе староста краснасельскі [[Андрэй Кансоўскі]] перадаў манахам-бэрнардынам [[Пляц (дзялянка)|пляц]] з драўляным домам у Менску. У 1628 годзе гэты фундуш зацьвердзіў біскуп віленскі [[Яўстах Валовіч]]. У 1638 годзе завяршылася будаваньне драўлянага касьцёла і кляштару, якія неўзабаве згарэлі.
 
[[Файл:Miensk, Bernardynskaja. Менск, Бэрнардынская (XIX).jpg|180px|значак|зьлева|Плян комплексу, XIX ст.]]
 
У 1644 годзе біскуп віленскі [[Абрагам Война]] даў згоду на будаваньне новага мураванага касьцёла і кляштару. У [[Вайна 1654—1667 гадоў|вайну Маскоўскай дзяржавы з Рэччу Паспалітай]] у 1656 годзе касьцёл і кляштар значна пацярпелі. Па вайне комплекс аднавілі. У 1676 годзе з фундацыі [[Крыштап Станіслаў Завіша|Крыштапа Станіслава Завішы]] збудавалі мураваную капліцу.
Радок 61:
=== Пад уладай Расейскай імпэрыі ===
[[Файл:Miensk, Vialikaja Bernardynskaja. Менск, Вялікая Бэрнардынская (XVIII).jpg|значак|Кляштар з мапы XVIII ст.]]
[[Файл:Miensk, Bernardynskaja. Менск, Бэрнардынская (XIX).jpg|180px|значак|зьлева|Плян комплексу, XIX ст.]]
 
Па [[Другі падзел Рэчы Паспалітай|другім падзеле Рэчы Паспалітай]] (1793 год) касьцёл і кляштар працягвалі дзейнічаць. Комплекс цярпеў ад пажараў 1809 і 1835 гадоў. У 1810—1817 гадох з паўднёвага боку ад касьцёла збудавалі гандлёвыя рады. На 1830 год у кляштары было 12 манахаў і 12 студэнтаў.
Радок 67 ⟶ 68:
 
=== Найноўшы час ===
[[Файл:Miensk, Vialikaja Bernardynskaja. Менск, Вялікая Бэрнардынская (1806).jpg|значак|зьлева|Плян комплексу, 1806 г.]]
 
У пачатку 1960-х гадоў унутраную прастору касьцёла падзялілі на паверхі 2 жалезабэтоннымі перакрыцьцямі. У 1984 годзе над касьцёлам аднавілі зьнішчаны расейскімі ўладамі фігурны шчыт (архітэктар Г. Босак). 3 1992 году ў ім знаходзіцца Архіў навукова-тэхнічнай дакумэнтацыі і Архіў-музэй літаратуры і мастацтва Беларусі.