Міхал Геранім Бжастоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

'''МіхалМіха́л ГеранімГерані́м БжастоўскіБжасто́ўскі''' ({{мова-pl|Michał Hieronim Brzostowski}}) гербу Стрэмя ([[17 красавіка]] [[1762]], [[Нясьвіж]] — [[1806]]) — менскі староста, апошні [[чашнік вялікі літоўскі]], маршалак віленскай губэрні.

У [[1788]] годзе быў абраны паслом на [[Вялікі Сойм]] ад троцкага павету. Удзельнічаў у дэпутацыі па пытаньнях гораду, прапаноўваў забараніць карыстацца срэбнымі прадметамі ўсім акрамя караля ([[1 сакавіка]] і [[3 траўня]] [[1790]] г.).

У [[1790]] г. атрымаў [[Ордэн сьвятога Станіслава|ордэн сьв. Станіслава]], а ў [[1791]] г. [[Ордэн Белага арла]]. Мальтыйскі кавалер.

Быў зьняволены [[Таргавіцкая канфэдэрацыя|Таргавіцкай канфэдэрацыяй]]. У [[1794]] г. выбраны ў [[Найвышэйшая Літоўская Рада|Найвышэйшую дзяржаўную Раду]]. У [[1795]] г. стаў маршалкам [[Завілейскі павет|Завілейскага павету]], а ў [[1801]] — маршалкам шляхты [[Менская губэрня|Менскай губэрні]]. У тым жа годзе ўдзельнічаў у дэпутацыі да Аляксандра І супраць прыцясьненьня шляхты.