'''Войцех Тука''' ({{Мова-sk|Vojtech Tuka}}; [[4 ліпеня]][[1880]], [[Шт’яўніцке Банэ]] — [[20 жніўня]][[1946]], [[Браціслава]]) — славацкі палітык вугорскага паходжаньня часоў [[Другая сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]]. Ідэоляг [[Глінкава Славацкая народная партыя|Глінкавай Славацкай народнай партыі]], якая ўзначальвала рух [[сэпаратызм|сэпаратыстаў]] у складзе [[Чэхаславаччына|Чэхаславаччыны]].
Быў прафэсарам у [[Будапэшт|Будапэшце]] і [[Браціслава|Браціславе]], адным зь лідэраў Глінкавай Славацкай народнай партыі, мэтай якой было дасягненьне аўтаноміі [[Славаччына|Славаччыны]] ў складзе Чэхаславаччыны, а пазьней — поўнай незалежнасьці.
[[1929]] — асуджаны за шпіянаж на карысьць [[Вугоршчына|Вугоршчыны]], [[1937]] — вызвалены.
[[1939]]—[[1944]]1939—1944 — прэм’ер-міністар [[Першая Славацкая Рэспубліка|Першай Славацкай рэспублікі]], узначальваў радыкальнае крыло Глінкавай народнай партыі (больш умеранае крыло ўзначальваў прэзыдэнт [[Ёзэф Ціса]]), быў прыхільнікам актыўнай падтрымкі [[гітлер]]аўскай [[Нямеччына|Нямеччыны]] і этнічных чыстак, якія былі накіраваныя супраць нацыянальных меншасьцяў. Пасьля паразы Нямеччыны прысуджаны да сьмяротнага пакараньня.
