Георгі Галенчанка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Jarash (гутаркі | унёсак)
дапаўненьне
Радок 1:
'''Гео́ргі Я́каўлевіч Гале́нчанка''' (28 лютага 1937, места [[Петразаводзк]]) — беларускі гісторык, кнігазнавец. Кандыдат гістарычных навук (1965).
 
Скончыў [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт]]. 3 1991 працуе загаднікам аддзелу [[Інстытут гісторыі НАН Беларусі|Інстытута гісторыі НАН Беларусі]]. Дасьледуе гісторыю беларускага кнігадрукаваньня [[16XVI—XVIII стагодзьдзе|XVI]]—[[18 стагодзьдзе|XVIII]] стст.стагодзьдзі У 1984 годзе ў Інстытуце манускрыптаў Нацыянальнай бібліятэкі Ўкраіны імя В. Вернадзкага (Кіеў) адкрыў зборнік архітэктурных чарцяжоў XVI—XVII ст., датычных Беларусі. Даводзіў, што большая частка арыгінальных чарцяжоў у ім выканана [[Ян Марыя Бэрнардоні|Янам Бэрнардоні]]<ref>{{Артыкул|аўтар=Габрусь Т., Галенчанка Г.|загаловак=Скарбы старажытнага альбома|выданьне=Навіны Беларускай Акадэміі|старонкі=6}} — 13 і 20 чэрв. 1990</ref><ref>{{Артыкул|аўтар=Галенчанка Г.|загаловак=Альбом Бернардоні: Новая крыніца да гісторыі архітэктуры і будаўніцтва ў Нясвіжы (канец XVI— пачатак XVII ст.)|выданьне=Ад Полацка і Нясвіжа да Падуі і Венецыі|месца=Мінск|год=1994|старонкі=79—86}}</ref>. Разам з [[Тамара Габрусь|Т. Габрусь]] ўвёў у навуковы ўжытак і атрыбутаваў першыя на тэрыторыі Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы архітэктурна-праектныя чарцяжы XVI ст. зь [[Нясьвіж]]а.
 
Складальнік факсымільнага выданьня [[Біблія Скарыны|«Біблія» Францішка Скарыны]] ў 3 тамах (1990—1991). Важнае значэньне ў гістарыяграфіі скарыназнаўства маюць яго дасьледаваньні, прысьвечаныя астранамічным і храналягічным аспэктам «Малой падарожнай кніжкі» Францішка Скарыны. Адзін з аўтараў навукова-папулярнай кнігі «Францыск Скарына», выдадзенай [[ЮНЭСКА]] у [[Парыж]]ы на [[француская мова|францускай]] і [[ангельская мова|ангельскай мовах]] (1979 і 1980). Складальнік разьдзелу «Старадрукаваныя кірылічныя выданьні XVI—XVIII ст.» у зводным каталёгу «Кніга Беларусі. 1517—1917 гг.» (1986). Аўтар кніг «Францыск Скарына — беларускі і ўсходнеславянскі першадрукар» (1993), «Ідэйныя і культурныя сувязі ўсходнеславянскіх народаў у XVI — сярэдзіне XVII ст.» (1989). Напісаў шэраг артыкулаў для [[Энцыкляпэдыя гісторыі Беларусі|Энцыклапедыі гісторыі Беларусі]].