Георгі Штыхаў: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д стыль |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
||
Радок 3:
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў
На фармаваньне гістарычнага сьветапогляду Г. Штыхава значна паўплывалі [[Усевалад Ігнатоўскі|У. Ігнатоўскі]] і [[Аляксей Мітрафанаў|А. Мітрафанаў]]. 3 1962 году працаваў навуковым супрацоўнікам, з 1981 году — загаднікам сэктару, з 1988 году — загаднікам аддзелу зонаў новабудоўляў, а з 1993 году — загаднікам аддзелу археалёгіі і гісторыі Полацкай зямлі [[Інстытут гісторыі НАН Беларусі|Інстытуту гісторыі]] [[НАН Беларусі]].
У 1983 годзе абараніў доктарскую дысэртацыю «Города Полоцкой земли (IX—XIII вв.)». З 2000 году быў галоўным навуковым супрацоўнікам аддзелу археалёгіі сярэднявечнага пэрыяду Інстытуту гісторыі НАН Беларусі.
Падрыхтаваў 2 доктары і 19 кандыдатаў навук. Узначальваў Беларускую асацыяцыю ахвяраў палітычных рэпрэсіяў (1992—1994).
Радок 14:
== Дасьледаваньні ==
Вывучаў [[курган]]авыя могільнікі раньняга сярэднявечча паўночнай і цэнтральнай [[Беларусь|Беларусі]], старажытныя [[горад|месты]] Полацкай зямлі. У 1965 годзе абараніў кандыдацкую дысэртацыю «Древний Полоцк (IX—XIII вв.)» (навуковы кіраўнік — [[Васіль Тарасенка|В. Тарасенка]]). 3 1982 году ўзначальваў бесьперапынна дзейную экспэдыцыю па дасьледаваньні старажытнага [[Менск]]у. Кіраваў экспэдыцыямі па вывучэньні [[Полацак|Полацку]], [[Віцебск]]у, [[Заслаўе|Заслаўя]], [[Барысаў|Барысава]], [[Лукомаль|Лукомля]], [[Лагойск]]у, [[Копысь|Копысі]]<ref>{{Літаратура/Гістарыяграфія гісторыі Беларусі|к}} С. 270.</ref>.
Упершыню правёў шырокае вывучэньне шэрагу [[места]]ў, працягнуў дасьледаваньне Полацку, Менску, Копысі, вызначыў гарадзішча старажытнага Барысава. Правёў раскопкі паселілішча на Менцы. Вывучаў пасады Полацку, Віцебску, Заслаўя, Лукомля. Раскапаў больш за 300 курганоў Полацкай зямлі. Вывучаў могільнікі 3-й чвэрці 1-га тысячагодзьдзя н. э., сынхронныя гарадзішчам [[банцараўская культура|банцараўскай культуры]], у 2006 годзе праводзіў раскопкі [[Баронікі (археалягічны помнік)|археалягічнага помніка Баронікаў]] — [[Гарадзішча (археалягічны аб’ект)|гарадзішча]] каля [[Баронікі|аднайменнай вёскі]]. Зрабіў выснову, што гістарычным ядром Полацкай зямлі зьяўлялася [[Падзьвіньне]]. Дасьледаваў старажытную скульптуру ([[шклоўскі ідал]]
Аўтар больш за 490 працаў, у тым ліку манаграфіяў «Старажытны Полацак IX—XIII стагодзьдзяў» (1975), «Гарады Полацкай зямлі (IX—XIII стагодзьдзі)» (1978), «Крывічы» (1992), школьных падручнікаў з гісторыі Беларусі. Рэдактар альбомаў «Жывапіс Беларусі XII—XVIII стагодзьдзяў» (1980), «Плястыка Беларусі XII—XVIII стагодзьдзяў» (1983). Адзін з аўтараў кніг «Гісторыя Беларускай ССР» (т. 1, 1972), «Нарысы па археалёгіі Беларусі» (ч. 2, 1972), «Гісторыя Беларускай ССР» (1977), «Кіеў і заходнія землі Русі ў IX—XIII стагодзьдзях» (1982), «Беларуская археалёгія» (1987), «Нарысы гісторыі Беларусі» (ч, 1, 1994).
Радок 42:
* {{Літаратура/Гістарыяграфія гісторыі Беларусі}}
* Георгій Васільевіч Штыхаў (да 75 годдзя з дня нараджэння). — {{Менск (Мн.)}}, 2002.
* Гістарычна
* {{Літаратура/Памяць/Менск|1}}
|