Кузьма Цярэшчанка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне
Радок 8:
 
| пасада = {{Сьцяг БНР}} [[Міністры ўнутраных справаў БНР|Міністар унутраных справаў БНР]]
| пачатак_тэрміну = [[1 лютага]] [[1919]]
| канец_тэрміну = [[чэрвень]] [[1919]]
| прэзыдэнт =
| прэм’ер-міністар =
Радок 16:
 
| пасада2 = {{Сьцяг БНР}} в.а. [[Міністры ўнутраных справаў БНР|Міністра унутраных справаў БНР]]
| пачатак_тэрміну2 = [[22 кастрычніка]] [[1918]]
| канец_тэрміну2 = [[1 лютага]] [[1919]]
| папярэднік2 =
| наступнік2 =
Радок 24:
 
| пасада3 = {{Сьцяг БНР}} камісар Міністэрства беларускіх справаў Літоўскай тарыбы
| пачатак_тэрміну3 = пачатак [[1919]]
| канец_тэрміну3 = ?
| папярэднік3 =
Радок 31:
| прэзыдэнт3 =
 
| дата_нараджэньня = [[кастрычнік]] [[1888]]
| месца_нараджэньня = {{Сьцяг Расейскай імпэрыі}} в. [[Замосьцішча]], [[Рослаўскі павет]] [[Смаленская губэрня]]
| дата_сьмерці = {{Памёр|12|3|1922}}
Радок 47:
| узнагароды =
}}
'''Кузьма Юр’евіч Цярэшчанка''' (Тэрэшчанка; [[кастрычнік]] [[1888]], в. [[Замосьцішча]], [[Рослаўскі павет]] [[Смаленская губэрня]] — [[12 сакавіка]] [[1922]]) — беларускі грамадзка-палітычны дзяяч.
 
== Біяграфія ==
Радок 57:
3 пачатку [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] у дзеючай арміі. У 1917 старшыня [[Пскоўская беларуская рада|Пскоўскай беларускай рады]], дэлегат зьезду беларусаў-вайскоўцаў Паўночнага фронту ў Віцебску і [[Першы Ўсебеларускі кангрэс|Ўсебеларускага зьезду]] ў Менску. З 1918 чалец [[Віленская беларуская рада|Віленскай беларускай рады]], адзін з арганізатараў [[Беларускі нацыянальны камітэт (Горадня)|Гарадзенскага Беларускага нацыянальнага камітэту]]. Прымаў удзел у арганізацыі партыі беларускіх эсэраў на Гарадзеншчыне, падтрымліваў сувязі з бальшавікамі.
 
У студзені-лютым 1919 камісар Міністэрства беларускіх справаў Літоўскай тарыбы ў [[Беласток]]у, Горадні. 1 лютага 1919 прызначаны [[Антон Луцкевіч|Антонам Луцкевічам]] на пасаду міністра ўнутраных справаў БНР<ref>{{Артыкул|аўтар=[[Андрэй Чарнякевіч]].|загаловак=Паліто за чатыры мільёны|выданьне=[[Пагоня (газэта, 1992)|Пагоня]]|дата=26 сакавіка 2007}}</ref>, <ref>{{артыкул|аўтар=|загаловак=Въ Бѣлоруссіи. Бесѣда съ управляющимъ министерствомъ внутр. дѣлъ Бѣлоруссіи г. Терещенко|арыгінал=|спасылка=http://dea.nlib.ee/fullview.php?pid=s109137&nid=279522&frameset=1|аўтар выданьня=Мансыревъ С. П.|выданьне=Новая Россія|тып=газэта|месца=Талін|выдавецтва=|год=01 жніўня 1919|выпуск=|том=|нумар=100|старонкі=2, 3|isbn=}}</ref>. Удзельнік клюбу «[[Беларуская хатка]]» ў [[Горадня|Горадні]], адзін з ініцыятараў скліканьня Беларускага зьезду Віленшчыны і Гарадзеншчыны летам 1919. З восені 1919 старшыня [[Часовы беларускі нацыянальны камітэт|Часовага Беларускага нацыянальнага камітэта]] ў [[Менск]]у, адзін з кіраўнікоў Цэнтральнага Беларускага саюза сельскай гаспадаркі. Вітаючы начальніка Польскай дзяржавы [[Юзэф Пілсудзкі|Юзэфа Пілсудзкага]] ў [[Менск]]у, Цярэшчанка падзякаваў яму за вызваленьне Гародні, Вільні і Менску і прыгадаў, што ў няволі застаюцца прыналежныя Беларускай Народнай Рэспубліцы гарады — Віцебск, Магілёў, Смаленск<ref>ІІ. Змаганне за сваю дзяржаўнасць // [[Яўген Мірановіч]]. [http://kamunikat.fontel.net/www/knizki/historia/miranovicz/naviejszaja/naviejszaja_02.htm Навейшая гісторыя Беларусі]. — Беласток: Праграмная Рада Тыднёвіка Беларусаў у Польшчы Ніва, 1999</ref>.
 
Чалец [[Найвышэйшая Рада БНР|Найвышэйшай Рады БНР]]. На нацыянальна-палітычнай нарадзе ў 1920 у Рызе самавольна склаў яе паўнамоцтвы, прызнаў урад [[Вацлаў Ластоўскі|Вацлава Ластоўскага]].
Радок 75:
 
== Крыніцы ==
{{зноскіКрыніцы}}
 
== Літаратура ==