Паводле легендарнай часткі другой і трэцяй рэдакцый [[беларуска-літоўскія летапісы|беларуска-літоўскіх летапісаў]], чацьвёртычацьверты сын вялікага князя літоўскага [[Від (вялікі князь літоўскі)|Рамана Гілігіновіча]], родны брат [[Трайдзень|Трайдзеня]], апошняга з дынастыі [[Даўспрунгі|Даўспрунгаў]]. Пасьля бацькі палучыў ва ўдзел [[Гедройцкае княства]], якое разьмяшчалася ад ракі [[Вяльля|ВілііВяльлі]] да [[Дзьвіна|Заходняй Дзьвіны]] і да мяжы Латыскай зямлі. Валоданьне гэта з XIII да пачатку XV стагодзьдзя складала асобную вобласьць князёў Гедройцкіх. УЗа 40 вёрстахвёрстаў ад цяперашняга гораду Вільня Гедрус нібы пабудаваў над возерам [[Кемант]] замак [[Гедроты]], разваліны якога былі яшчэ бачныя ў канцы XVII стагодзьдзя. Па легендзе, памёр у [[1282]] року, пакінуўшы малалетняга сына [[Гінвіл]]а. У наш час зьвесткі беларуска-літоўскіх летапісаў па гэтым пэрыядзе лічацца вельмі няпэўнымі.
Мяркуецца, што зьвесткі пра Гедрусе былі наўмысна ўключаны ў склад летапісаў для абгрунтаваньня старажытнасьці роду [[Гедройцы|Гедройцаў]], якія называлі сябе нашчадкамі Гедруса<ref name=hiedrus>'''' Гедрус // Вялікае Княства Літоўскае. Энцыкладедыя у 3 т. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя П. Броўкі, 2010. — Т. 3: Дадатак А — Я. — С. 165. — 690 с. — {{ISBN|978-985-11-0487-7}}</ref>.
