Н: розьніца паміж вэрсіямі

'''Н, н''' (''эн'') — знак усіх славянскіх кірылічных альфабэтаў (14-ы ў баўгарскім, 15-ы ў беларускім і расейскім, 16-ы ў сэрбскім, 17-ы ў македонскім і 18-ы ва ўкраінскім); выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьці некаторых неславянскіх народаў. У стара- і царкоўнаславянскай азбуцы называецца «нашь» (ст.-сл.) або «нашъ» (ц.-сл.). У кірыліцы зьяўляецца 15-й па ліку. У [[Глаголіца|глаголіцы]] — 16-ы па ліку.

'''Н''' паходзіць з кірылічнай [[ВыяваФайл:Early Cyrillic letter Nashi.png]], што ўзніклаўзьнікла на аснове грэцкага знаку Ν, ν (''Ню''). У Глаголіцы мае выгляд [[ВыяваФайл:Glagolitic nash.svg|22px]].

У рукапісах 14—17 стст.стагодзьдзяў у сувязі з рознымі пісьмовымі школамі і выкарыстаньнем розных тыпаў пісьма (устаў, паўустаў, скорапіс) ужывалася ў некалькіх выглядах, якія дапамагаюць вызначаць час і месца напісаньня. У 17-ым стагодзьдзі знак ''Н'' канчаткова выцясьніў знак ''Ν''. Знак ''Ν'' выкарыстоўваецца зараз толькі ў царкоўнаславянскай мове.