Мікалай Судзілоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Glovacki (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
д →‎Эміграцыя: артаграфія
Радок 35:
У эміграцыі рэвалюцыянэр апынуўся спачатку ў [[Лёндан]]е, дзе ўдзельнічаў у рабоце эмігранцкіх арганізацый. 23 студзеня [[1875]] году ён выступіў на сходзе, які быў прысьвечаны гадавіне паўстаньня 1863 г., на якім сярод іншых выступалі [[Фрыдрых Энгельс|Ф. Энгельс]] і [[Карл Маркс|К. Маркс]].
 
Але ўжо летам [[1875]] году Судзілоўскі накіроўваецца ў Румынію, а на шляху ў [[Бухарэст]] прыпыняецца ў [[Жэнэва|Жэнэве]], дзе піша тэзісы сваёй доктарскай дысэртацыі. У Румыніі Мікалай Судзілоўскі займаўся ўрачэбнай практыкай і рэвалюцыйнай дзейнасьцю. Наш суайчыньнік стаў адным з пачынальнікаў румынскага сацыял-дэмакратычнага руху, арганізоўваў сацыялістычныя гурткі. Актыўна ўдзельнічаў у падрыхоўцы антытурэцкага [[Красавіцкае паўстаньне|Красавіцкага паўстаньня]] ў Баўгарыі ў [[1876]] годзе. Бярэ псэўданім Ніколас Русэль і ў далейшым жыве пад гэтым прозьвішчам. У [[1877]] годзе Судзілоўскі скончыў унівэрсітэтунівэрсытэт у Бухарэсьце.
 
Вёў рэвалюцыйную прапаганду сярод параненых расейскіх салдат і афіцэраў падчас [[1877]]—[[1878]] гг., выдаваў у [[1879]] годзе газэту «Бэсарабія». Нягледзячы на тое, што за ўратаваньне сотняў хворых і параненых румынскі ўрад узнагародзіў Судзілоўскага залатым мэдалём, у [[1881]] годзе ўлады за рэвалюцыйную дзейнасьць выслалі яго, як і іншых расейскіх сацыялістаў, у Канстантынопаль.