Сымон Якавюк: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →‎Біяграфія: артаграфія
д артаграфія, ВП:СТРАЗ
Радок 1:
{{Палітык}}
'''СымонСымо́н ЯкавюкЯкавю́к''' ({{Нарадзіўся|0|0|1881}}, в. [[Дубіны (Падляскае ваяводзтва)|Дубіны]], [[Бельскі павет (Расейская імпэрыя)|Бельскі павет]], [[Гарадзенская губэрня]] — {{Памёр|25|8|1973}}, [[Гародня]]) — беларускі грамадзка-палітычны дзяяч.
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў 1881 годзе ў сялянскай сям'ісям’і. Скончыў БельскаеБельскую 8-класнаеклясную павятоваепавятовую вучылішчавучэльню (1897). Навучаўся ў [[ВіленскаеВіленская тэхнічнаетэхнічная вучылішчавучэльня|ВіленскімВіленскай тэхнічнымтэхнічнай вучылішчвучэльні]]ы, з 1900 году пачаў працаваць на чыгунцы ў [[Беласток]]у. У 1914 годзе мабілізаваны ў царскую армію, удзельнік [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]], прапаршчык (1916), служыў на КаўказскімКаўкаскім фронце.
 
Удзельнік Гарадзенскага беларускага сялянскага з'ездузьезду (1918). Уваходзіў у [[Цэнтральная беларуская рада Гарадзеншчыны|Цэнтральную беларускую раду Гарадзеншчыны]] (1919). 28 сакавіка 1920 году абраны ў [[Беларускі нацыянальны камітэт (Горадня)|Беларускі нацыянальны камітэт]] у Гародні. Пасьля таго, як 21 сакавіка 1921 году польскія ўлады зачынілізакрылі ГродзенскіГарадзенскі БНК, ён дзейнічаў у падпольлі. У лістападзе 1922 году Сымон Якавюк абраны паслом (дэпутатам) польскага СеймуСойму. Уваходзіў у [[Беларускі пасольскі клюб]]. Фігурант «працэсу 45-ці» ў Беластоку (1923), на якім абвінавачваўся ў сувязях ззь беларускімі паўстанцамі, апраўданы судом. У канцы сьнежня 1923 году Варшаўскі акруговы суд прыгаварыў С. Якавюка да чатырох гадоў катаржнай працы. На самым пачатку 1924 году перабраўся ў [[Коўна]] (Летува). Прымаў удзел у палітычным жыцьці беларускай эміграцыі, уваходзіў у [[Беларускае культурна-асьветнае таварыства (Коўна)|Беларускае культурна-асьветнае таварыства]], абіраўся ягоягоным старшынёйстаршынём. Падчас [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]] знаходзіўся на акупаванай тэрыторыі, удзельнічаў у антыфашысцкім руху.
 
ПасляПасьля вайны на гаспадарчай працы ў ЛітвеЛетуве. У 1955 годзе хадайнічаў аб пэрсанальнай пэнсіі, спасылаючыся на сваё шматгадовае (з 1918) супрацоўніцтва з савецкімі спецслужбаміспэцслужбамі. Да пачатку 1960-х гадоў перабраўся ў [[Гародня|Гародню]].
 
Памёр 25 жніўня 1973 году. Пахаваны ў [[Гародня|Гародне]]Гародні.
 
== Крыніцы ==
{{зноскі}}
 
== Вонкавыя спасылкі ==
== Спасылкі ==
* [http://arche.bymedia.net/2005-5/vaskievic505.htm А. Вашкевіч, Д. Нарэль. Сымон Якавюк: адраджэнец, спекулянт, манархіст і савецкі дыверсант // ARCHE (4'2005)]