Быў ініцыятарам і актыўным удзельнікам [[Полацкі царкоўны сабор|Полацкага царкоўнага сабора 1839 году]]. Разам з прашэньнем аб «узьяднаньні» падаў расейскаму гаспадару просьбу дазволіць яму пражыць рэшту дзён прыватным чынам, але не ў манастыры, па-за заходнімі губэрнямі<ref name="siachovic"/>. Гэтую просьбу аднак не задаволілі. У 1840 годзе стаў праваслаўным архіяпіскапам літоўскім і віленскім (з 1852 году — мітрапалітам). У 1844 годзе пераехаў зь Пецярбурга ў сваю япархію, спачатку ў [[Жыровічы]], потым у [[Вільня|Вільню]] (1845 год), спрыяў пераводу з Жыровічаў у Вільню Літоўскай духоўнай сэмінарыі. 1 красавіка 1847 году стаў сябрам Сьвяцейшага Сыноду.
== Канфлікт зь сям'ёйсям’ёй ==
Сям'яСям’я Сямашкі не падтрымала яго ў справе далучэньня ўніятаў да Расейскай праваслаўнай царквы. Бацька а. Ёсіф ня прыняў ліквідацыі [[Уніяцкая царква ў Рэчы Паспалітай|Ўніяцкай царквы]] і ў 1840 годзе ўчыніў у сябе на кухні ўніяцкую каплічку, дзе служыў набажэнствы і зладзіў шлюб дачкі Алены<ref name="mackievic">Мацкевич А. О митрополите Иосифе Семашке (Из письма, написаннаго после его смерти) // Литовские епархиальные ведомости. — 1884. — № 26—27. — С. 223—226.</ref>. У 1847 годзе мітрапаліт Сямашка сілай перавёз свайго бацьку пад Вільню і зрабіў яго сьвятаром царквы Маскоўскага патрыярхату ў [[Дзікушкі|Дзікушках]], але айцец Ёсіф працягваў служыць там па-ўніяцку<ref name="ablamiejka1">Абламейка С. [https://www.svaboda.org/a/24568627.html Кананізацыя Сямашкі. Скон народу...народу…] // [[Радыё Свабода]], 3 траўня 2012 г.</ref>. Ян Сямашка, паводле сьведчаньня сучасьнікаў, называў свайго брата мітрапаліта Сямашку «''праклятым, які засудзіў сябе і згубіў народ''»<ref name="mackievic"/>. Айцец Ян наказаў пахаваць сябе пры касьцёле ў [[Ільлінцы|Ільлінцах]], аднак на загад мітрапаліта Сямашкі яго цела адабралі ў каталікоў і пахавалі пры Ўваскрасенскай царкве Маскоўскага патрыярхату<ref name="ablamiejka1"/>.
3 траўня 2012 г.</ref>. Ян Сямашка, паводле сьведчаньня сучасьнікаў, называў свайго брата мітрапаліта Сямяшку «''праклятым, які засудзіў сябе і згубіў народ''»<ref name="mackievic"/>. Айцец Ян наказаў пахаваць сябе пры касьцёле ў [[Ільлінцы|Ільлінцах]], аднак на загад мітрапаліта Сямашкі яго цела адабралі ў каталікоў і пахавалі пры Ўваскрасенскай царкве Маскоўскага патрыярхату<ref name="ablamiejka1"/>.
== Зьнішчэньне помнікаў беларускай гісторыі і культуры ==
