Ёсіф (Сямашка): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
+
Радок 3:
|партрэт = Jozef Siemaszko..jpg
|подпіс = Ёсіф Сямашка
|тытул = Мітрапаліт літоўскі і віленскі
|тытул_пачатак = 6 красавіка 1840
|тытул_канец = 23 лістапада 1868
|дата_нараджэньня = {{Нарадзіўся|5|1|1799|25|12|1798}}
|месца_нараджэньня = сяло Паўлаўка, Ліпавецкі павет, Кіеўская губэрня
|дата_сьмерці = {{Памёр|5|12|1868|23|11}}
|месца_сьмерці = Вільня
|месца_пахаваньня = Вільня
}}
'''Ёсіф Сяма́шка''' ({{мова-ru|Иосиф Семашко|скарочана}}; {{Нарадзіўся|5|1|1799|25|12|1798}}, Паўлаўка Ліпавецкага павету Кіеўскай губэрні, цяпер [[Віньніцкая вобласць]], [[Украіна]] — {{Памёр|5|12|1868|23|11}}) — царкоўны дзяяч [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]], які далучыў беларускіх і ўкраінскіх вернікаў [[Уніяцкая царква ў Рэчы Паспалітай|Уніяцкай царквы]] да [[Расейская праваслаўная царква|Расейскай праваслаўнай царквы]]. Праводзіў палітыку [[Русіфікацыя Беларусі|русіфікацыі Беларусі]].
Радок 14 ⟶ 18:
 
У 1816 годзе скончыў школу ў [[Няміраў|Няміраве]], у 1820 годзе — Галоўную сэмінарыю пры [[Віленскі ўнівэрсытэт|Віленскім унівэрсытэце]] з ступеньню магістра багаслоўя.
 
[[Файл:Portrait of the Uniate Bishop Joseph Semashko.jpg|значак|Ёсіф (Сямашка), 1838 г.]]
 
Быў катэдральным прапаведнікам і прафэсарам багаслоўя Луцкай сэмінарыі, засядацелем Луцкай кансысторыі. 6 кастрычніка 1820 году атрымаў пасьвячэньне ў бязжоннага іпадыякана, 26 сьнежня таго ж году — у дыякана. 28 сьнежня 1821 году атрымаў пасьвячэньне ў сьвятара. 7 студзеня 1822 году атрымаў сан протаярэя. Быў сябрам 2-га дэпартамэнту рымска-каталіцкай калегіі ([[Санкт-Пецярбург]]), з 1823 году — канонікам, з 1825 — прэлатам-схалястам Луцкага уніяцкага катэдральнага капітула, які заставаўся ў Пецярбургу.